Monday, February 10, 2014

လက္ဖဲြ႕ ႀကိဳး

လက္ဖဲြ႕ ႀကိဳး
သတိထား ဘ၀က ခဏခဏ Log out ျဖစ္ျဖစ္သြားတတ္တယ္
အစ႐ိွရင္ေတာ့ ဆဲြထုတ္သူဆိုတာ ႐ိွလာႏိုင္တာပဲ မေမ့ေလ်ာ့နဲ႔
စည္းနားကပ္လို႔မရရင္ စည္းျပင္ေခၚထုတ္ေပါ့သူငယ္ခ်င္းရယ္
ပူပူေလးနဲ႔ေကာင္းေနရေအာင္ ဒုကၡက ဒဏ္ေၾကေဆးမွမဟုတ္ဘဲ
ထက္ထက္နဲ႔ေအာင္းေနရေအာင္ မင္းကလည္း ေမာင္းခ်ဓားမွမဟုတ္ဘဲ
ထင္းေခြေရခပ္မႀကံဳေတာင္ ကားတိုးစီးရင္းလမ္းေလွ်ာက္ရင္း ဆုံႏိုင္ေသးတယ္
ေသြးသန္႔ေဆးေလးေသာက္ၿပီး အမူးအေမာ္ေပ်ာက္ေအာင္ေန
အ၀ိဇၨာပစၥယာသခၤါရာဆိုတာ ၾကားဖူးတယ္မဟုတ္လား
ဥၾသဆဲြသံခ်ည္းပဲနားစြင့္မေနနဲ႔ ရထားလာတာကိုလည္းၾကည့္ေ႐ွာင္ဦး
ဒီေခတ္ထဲ အဂိၢရတ္မထိုးဘဲ ထြက္ရပ္ေပါက္သူေတြမ်ားတယ္
အရင္ကပိုးသတ္ေဆးေတြဟာ အခုစိန္ေတြေလာက္မခ်ဳိေတာ့ဘူး
ေကာင္းက်ဳိးကိုယ္၌တည္ေစမင္းဆိုတာလည္း လမ္းညႊန္ဆိုင္းဘုတ္ပဲေလ
ငါသူတစ္ပါးေယာက်္ားမိန္းမက အရဲႀကိဳးကုတ္ ၾကက္ရဲသုတ္သို႔ဆိုရင္
မင္းက ေၾကာင္ပုစြန္စား ႂကြပ္ႂကြပ္၀ါးသို႔ေပါ့
ေ႐ွ႕ကိုထိုးထားတဲ့လက္ညိွဳးကတစ္ေခ်ာင္းတည္း
လက္မကေဘးဆိုရင္ေတာင္ က်န္တဲ့သုံးေခ်ာင္းကမင္းဘက္မွာ
မင္းLoadingကို မင္းကိုယ္တိုင္ေရာစိတ္႐ွည္ရဲ႕လာ
ျပန္ဖြင့္လိုက္တဲ့ Resumeခလုတ္မွာ သံလ်က္ေတြဟာအေဖြးသား
ခြက္ကပ္နဲ႔မူးၿပီး တစ္သံသရာလုံးျပန္ေျဖေနမယ့္အစား
ပျခဳပ္ထဲမွာ ျပင္းေအာင္ေန
Formula မွားရင္ ဓာတ္ျပဳပုံလည္းမွားမွာပဲ
သတိထား သူငယ္ခ်င္း
မင္းအခုေျခစုံရပ္ေနတာ ႐ွစ္နာရီနဲ႔မြန္းတည့္ေနတဲ့ ေလာကႀကီးထဲမွာ။ ။

သစၥာမင္းအိမ္
၁၂၊၇၊၂၀၁၃
 

ေဆးသားပ်က္ညေန

ေဆးသားပ်က္ညေန


ညေနခင္းတစ္ခုျဖစ္ပါသည္။
 ညေနခင္းတစ္ခုဆိုတာထက္လုံး၀မပိုေသာ အလြန္တိက်ေသခ်ာသည့္ ညေနခင္းတစ္ခုျဖစ္ပါသည္။ အေဖတစ္ေယာက္က သားတစ္ေယာက္ကို လမ္းညႊန္ၾသ၀ါဒေပးေနသည္။ အရက္ဆိုင္ထဲမွ ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္စကားသံမ်ား။ ညေစ်းထြက္ရန္ျပင္ေနသည့္
သားသည္အေမတစ္ေယာက္ႏွင့္ ေႂကြးေတာင္းလာေသာအမ်ဳိးသမီးတစ္ဦး။
ညေနခင္းတစ္ခုျဖစ္ပါသည္။
 ဆိုက္ကားသမားမ်ား စုေ၀းၿပီးခရီးသည္ေစာင့္ေနေသာေနရာသို႔ ေက်ာင္း၀တ္စုံခပ္ႏြမ္းႏြမ္းႏွင့္ကေလးတစ္ေယာက္ေရာက္လာသည္။ မိသားစုဟူေသာဆိုက္ကားေပၚတြင္ထိုင္ေနေသာ၊ စစ္ဦးထုပ္အစုတ္တစ္လုံးေဆာင္းထားေသာ ႏႈတ္ခမ္းေမြးက်ဳိးတိုးက်ဲတဲလူတစ္ေယာက္ႏွင့္ ထိုကေလးငယ္တို႔ေတြ႕ၾကေသာအခါ ေအာက္ပါအတိုင္း ေျပာၾကဆိုၾကပါသည္။
"ငါ့သား ေက်ာင္းဆင္းၿပီလားကြ"
"ဆိုက္ကားမသိမ္းေသးဘူးလားအေဖ။ သား ထမင္းၾကမ္းစားခ်င္ၿပီ"
"ေအး ႀကိဳးစားကြာ ငါ့သား။ အေဖ့လိုမျဖစ္ေစနဲ႔။ ႀကီးလာရင္ ကိုယ္ပိုင္ဆိုက္ကားနင္းႏိုင္ေအာင္လုပ္။ ၾကားလား"
"ဆိုက္ကားနင္းရတာ အရမ္းပင္ပန္းမွာပဲေနာ္။ သားကေတာ့ ႀကီးလာရင္ ျမင္းလွည္းပဲေမာင္းမယ္အေဖ"
ထိုသို႔ေသာေနရာကို ဆိုက္ကားဂိတ္ဟုသတ္မွတ္ေလ့႐ိွၾကၿပီး ထိုဆိုက္ကားဂိတ္၏အမည္မွာ ဆိုက္ကားဂိတ္ျဖစ္ပါသည္။
ညေနခင္းတစ္ခုျဖစ္ပါသည္။
 ေလာကငယ္ေလးတစ္ခု ေရခ်ိန္ကိုက္ေနသည္။ ၀က္စတူး၊ ၾကက္ေဂြးေတာက္၊ ငါးကင္တို႔ျဖင့္ ဖြယ္ဖြယ္ရာရာစကား၀ိုင္းမ်ားမ႐ိွပါ။ ပဲေလွာ္ခံြမ်ားသာ ေနရာအႏွ႔ံျပန္႔က်ဲေနသည္။ အလကားေပးေသာႏွမ္းဖတ္ခ်ဥ္ခြက္မွာ လက္ညိႇဳးႏွင့္ထိုးကေလာ္ထားေသာဒဏ္မ်ားေၾကာင့္ ျမင္မေကာင္း႐ႈမေကာင္းေအာင္ အပ်ဳိရည္ပ်က္ေနၿပီျဖစ္သည္။ ေအာက္ပါအသံမ်ား ၾကားရပါလိမ့္မည္။
"မက္ဆီက ဒိုေလးေလာက္မေကာင္းဘူးကြာ"
"ေဟ့ေကာင္ မက္ဆီကပိုေကာင္းတယ္ကြ။ မင္း ေဘာလုံးအေၾကာင္း ဘယ္ေလာက္သိလို႔တုန္း"
"သိတာေပါ့။ မန္ယူကြင္းက အိုးဖို႔ထရက္။ ဂ်ာမဏီဂိုးသမားက အိုဗာလီခန္း။ ခ်ဲလ္ဆီးက ဟိုေကာင္ကစားတာဆို တအားေကာင္းတာ"
"ဘယ္ေကာင္တုန္း"
"ေမာ္ရင္ဟို"
"ေအး မင္းမဆိုးဘူး။ သိေတာ့သိသားပဲ"
အာ႐ုံစူးစိုက္မႈေကာင္းလွ်င္ေတာ့ ထိုစကားသံမ်ားကို သဲသဲကြဲကြဲၾကားရပါလိမ့္မည္။ ထိုသို႔ေသာ စားပဲြ၀ိုင္းပုပုေလးမ်ား ဆယ္လုံးခန္႔႐ိွၿပီး စားပဲြ၀ိုင္းအားလုံး ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္မူးေနၾကေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ထိုဆိုင္တြင္ ဆိုင္းဘုတ္တင္မထားပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ အရက္ဆိုင္ျဖစ္ပါသည္။
ညေနခင္းတစ္ခုျဖစ္ပါသည္။ ခပ္ခ်ာခ်ာအိမ္ေလးတစ္လုံးသို႔ ပိုက္ဆံအိတ္ခ်ဳိင္းၾကားညွပ္ထားေသာ ၀၀ဖိုင့္ဖိုင့္အမ်ဳိးသမီးႀကီးတစ္ဦး သူမ်ားခင္းထားေသာလမ္းကိုနင္းၿပီး ေရာက္လာသည္။ အိမ္ေလး႐ွင္သခင္မက ငါးလသားအ႐ြယ္ကေလးငယ္တစ္ေယာက္ထည့္သိပ္ထားရာ ပုခက္ကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ေလးငါးဆက္တိုက္လဲႊၿပီး ပက္လက္ေတာင္းႀကီးထဲ ေစ်းပစၥည္းမ်ားထိုးသိပ္ထည့္ေနခ်ိန္ျဖစ္သည္။ ေစာေစာကအမ်ဳိးသမီးႀကီးကိုျမင္ေသာအခါ "ေဟာ ေရာက္လာၿပီကိုး အပူလားအေအးလား ပန္ကာဖြင့္လိုက္မယ္ေနာ္"ဟု မေျပာပါ။ ေအာက္ပါအတိုင္းသာေျပာၾကပါသည္။
"ေအာ္ ဘယ္ကလွည့္လာတာတုန္း"
"ဘယ္ကမွလွည့္မလာဘူး။ ညည္းဆီသက္သက္လာတာ။ ကဲ ငါ့အေႂကြးေပး"
"မလည္ေသးလို႔ပါ အစ္မႀကီးရယ္။ အဆင္ေျပတာနဲ႔ ခ်က္ျခင္းေပးပါ့မယ္။ ေစ်းကလည္း ေရာင္းမေကာင္းဘူး အစ္မႀကီးရဲ႕"
"အိုေအ။ ဒီလိုပဲေျပာလာတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီတုန္း။ အျမတ္လိုခ်င္လို႔အတိုးေပးတာေအ့။ အရင္းပါဆုံးမယ့္အျဖစ္မ်ဳိးေတာ့ အျဖစ္မခံႏိုင္ဘူး"
"ဟုတ္ပါတယ္အစ္မႀကီးရယ္။ ကၽြန္မ တကယ္မလည္ေသးလို႔ပါ။ မၾကာေတာ့ပါဘူး။ ဆက္ဆက္လာဆပ္ပါ့မယ္ေနာ္"
အိမ္ထရံၾကားမွ ေလပူမ်ားအလုအယက္တိုး၀င္လာၾကသည္။ ပုခက္ထဲကကေလး ႏိုးလာမွာမစိုးရိမ္သည့္ ေစ်းေတာင္းႀကီးကေတာ့ အျပန္အလွန္စကားမ်ားၾကားတြင္ ပုံစံမပ်က္ ပက္လက္ႀကီးပင္။ သားသည္အေမ၏အမည္မွာ ေႂကြးခံေစ်းသည္ျဖစ္ၿပီး အမ်ဳိးသမီးႀကီး၏အမည္မွာ ေႂကြး႐ွင္ျဖစ္ပါသည္။
ညေနခင္းတစ္ခုျဖစ္ပါသည္။ ေကာင္းကင္တစ္ခိုတြင္ လိုရာဆိုက္ငွက္တို႔ပ်ံသန္းမေနပါ။ တိမ္ညိဳမိလႅာ၊ တိမ္စူကာႏွင့္၊ တိမ္ျပာေရာယွက္ ဟု သတ္သတ္မွတ္မွတ္ညႊန္းဆို၍မရေအာင္ပင္ မိုးတိမ္မ်ားက ေဆးသားပ်က္၍ေနၾကသည္။ ေကာင္းကင္ကိုငုံ႔ၾကည့္သူသာ ဤအျခင္းအရာကို ျမင္ရေပလိမ့္မည္။
အေဖျဖစ္သူႏွင့္သားလတ္တို႔ အိမ္ျပန္ေရာက္ေသာအခ်ိန္တြင္ ငါးလသားအ႐ြယ္ကေလးငယ္ႏွင့္ သားသည္အေမျဖစ္သူတို႔ ညေစ်းထြက္သြားေလာက္ၿပီ။ ကံေကာင္းလွ်င္ေတာ့ မူးၿပီးအိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ သားႀကီးကို အိမ္ေလွခါးတက္တြင္ ေတြ႕ရႏိုင္ပါသည္။ ထိုအခ်ိန္သည္ ညလည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ေနႏိုင္ပါသည္။ ယခုကေတာ့ ညေနခင္းတစ္ခုသာ ျဖစ္ေနပါေသးသည္။ ညေနခင္းတစ္ခုဆိုတာထက္လုံး၀မပိုေသာ အလြန္တိက်ေသခ်ာသည့္ ညေနခင္းတစ္ခုပင္ျဖစ္ပါသည္။

သစၥာမင္းအိမ္
၁၄၊၇၊၂၀၁၃

ေယာက်္ား၀ါဆိုကိုစားဖို႔ ၾသဂုတ္ဆူဆူနဲ႔ အခ်ိန္ ၇ရက္ပဲလိုတယ္

ေယာက်္ား၀ါဆိုကိုစားဖို႔ ၾသဂုတ္ဆူဆူနဲ႔ အခ်ိန္ ၇ရက္ပဲလိုတယ္
××××××××××××××××××××××××××××××××
 
ငါလိုက္ေကာက္ေနတဲ့အသံေတြ ၾသဂုတ္ထဲ ေပါေလာေမ်ာေနတယ္

အေရးဟယ္အခင္းဟယ္ဆို ဒီေကာင္အငို မိုးမႊန္သတဲ့

ဒီလိုနဲ႔ ဘယ္ႏွစ္မီးမွန္းမသိ ငါ့ကိုညိွခဲ့ၾက

ငါဟာစို႐ဲႊလို႔ ရဲေနေအာင္ တို၀င္ေပးခဲ့ရေပါ့

နကၡတ္ေတြ စိန္စီေသာည မဟုတ္ပါဘူး

တစ္သံသရာ တစ္ထြာတစ္မိုက္ႏႈန္းနဲ႔ လိပ္ျပာကူးတဲ့လ

အေပ်ာ္ဆိုတာကလည္း တစ္စက္ခ်င္းသြင္းေနရတဲ့ ေနမႈထိုင္မႈပုလင္းႀကီးလို

မြန္းၾကပ္နာကိုေဆးထိုးမွားတဲ့အခါ မနက္ျဖန္ေတြဟာ တ႐ြတ္တိုက္ဆဲြကုန္တယ္

သမိုင္းစာအုပ္ေတြ႕ရင္ေတာင္ ကိုယ့္နာမည္ကိုယ္ ေကာက္မတပ္၀့ံေတာ့ဘူး ယေန႔ရယ္

မတိုင္ခင္တစ္ပတ္အလိုျပကၡဒိန္ထဲ ခ်က္ႀကိဳးျဖတ္လဲြခဲ့တဲ့မရဏဖြားဟ

တစ္ခါတေလမွသာယာသူ အမ်ားအားျဖင့္တိမ္ထူထပ္သူ

ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္ဓားလုပ္မိုးထားလည္း ခဏပဲ

ေ႐ႊထီးေဆာင္းအိပ္မက္က ထိပ္ပုတ္ေခါင္းထိုးနဲ႔

မင္မလိုက္တဲ့ေဘာလ္ပင္ကိုင္ၿပီး ဇာတာေပၚအ႐ုပ္တက္တက္ေရးတယ္

ေအာ္ေခၚရင္ၾကားႏိုင္ေလာက္တဲ့အရပ္မွာ အေျခစိုက္ပါ ေကာင္းကင္ဘုံ

ေပ်ာက္သြားတဲ့အသံေတြရဲ႕တုန္ခါမႈနဲ႔

ၾသဂုတ္ကို ေနာက္ေယာင္ခံလိုက္ေနရတာ အ႐ိုးနာတယ္

မွန္ခဲြမယ္ဆိုတာခ်ည္းေရာက္ေရာက္သြားတတ္တဲ့ အ႐ူးစကားပိုက္ၿပီး

ငါ့ကို ၂၅ႏွစ္ေျမာက္၁ရက္မွာ လာမႀကိဳပါနဲ႔ ၾသဂုတ္

ခလုတ္တိုက္မိတဲ့အတုံးတုံးအတစ္တစ္ေတြဟာ လမ္းခင္းေက်ာက္ေတြမဟုတ္တဲ့အေၾကာင္း

တရား၀င္ျငင္းခ်က္ထုတ္ခ်င္
ေသးတယ္

မင္းကလည္း ေနာက္ဆက္တဲြအသံေတြကို ခုထိဖြက္ထားတုန္းမဟုတ္လား။

သစၥာမင္းအိမ္
၂၇၊၇၊၂၀၁၃

လူ အို ႀကီး


လူ အို ႀကီး

ခါးကိုင္းတယ္၊ လမ္းေလွ်ာက္တုတ္အျပင္ထြက္၊ ရိပ္သာ၊ စကားနည္းသလိုလို မ်ားလာ၊ ရင္ဘတ္ဖိ ေခ်ာင္းဆိုး၊ ဘယ္သူပိုင္၊ နားထိုင္းတယ္၊ ညေရးညတာ၊ သံသရာ၊ စိတ္ကိုဘယ္လိုေ႐ႊ႕၊ အေပါက္ေလာက၊ ႏုံး၊ တစိမ့္စိမ့္မီးေတြ၊ သတိသတိသတိသတိသတိသတိသတိသ.တိ သ..တိ သ...တိ သ....တိ သ.....တိ၊ သ တိ၊ လႈတ္ခတ္ေန၊ အစဲြ၊ ေသာင္ကမ္း၊ ေအာ္ ငွက္ကေလးေတြ၊ ေမ့ေလ်ာ့၊ ေဒသနာ၊ မ်က္ေစ့မႈန္တယ္၊ သံေယာဇဥ္၊ အေမာေဖာက္၊ နိဗၺာ နာဘိရေတာ မေစၥာ သဗၺဒုကၡာ ပမုစၥတိ၊ အႏွစ္၊ ပူရာပူေၾကာင္း၊ လမ္းမွန္၊ ခဲြခြာျခင္း၊ အခၽြတ္ အကၽြတ္၊ ငါ ငါ ငါ ငါ ငါ ငါ ငါ ငါ င.ါ င..ါ င...ါ င....ါ င.....ါ၊ င၊ ါ၊ ၊ ငါ၊ ဘယ္ဆီဘယ္၀ယ္၊ လဲြ၊ စည္းစိမ္၊ ဥံဳ၊ တစ္မတ္၊ သား ေျမး ျမစ္၊ မ်က္ရည္စီးေၾကာင္း၊ မ႐ိွ၊ တုန္ခ်ိ၊ အလင္းေရာင္၊ ကုသိုလ္အျဖာျဖာ၊ ကယ္ပါ၊ ဆင္းရဲ၊ ေဇာ၊ သနားဖြယ္ လူ အို ႀကီး။ ။

သစၥာမင္းအိမ္
၂၈၊၇၊၂၀၁၃
 

ဟီလာရီဒပ္ဖ္နဲ႔ ကတၱီပါပလီပလာရယ္စရာလမ္းခဲြ

တိတ္စမ္းဟီလာရီဒပ္ဖ္ မင္းႏႈတ္ခမ္းကိုတိတ္လိုက္စမ္း

ငါႀကိဳက္တာအဲလိုမခို႔တ႐ို႕ပုံစံေတြပဲ ဘာလဲကြာ

ငါ့ႏွလုံးသားကိုမ်ားမေလးမစားနဲ႔

သီခ်င္းေလးဆိုျပလိုက္ သ႐ုပ္ေလးေဆာင္ျပလိုက္နဲ႔

ေခါင္းကိုပိတ္ထုလိုက္လို႔ လွတပတေလးထပ္ပုသြားဦးမယ္

အဲဒီလင္ေဆးဆိုတဲ့ေကာင္မက မူးယစ္ေဆး၀ါးမ

အိမ္ေထာင္ေရးအ႐ႈပ္မ႐ွင္းမ ဥပေဒစက္ကြင္းမ

သူနဲ႔မေပါင္းရဘူးဟီလာရီဒပ္ဖ္ ငါနဲ႔ပဲေပါင္း

ေအး ခက္တယ္ မင္းကအၾကားကိုငါ့ပါးစပ္မွာ ဘယ္ေတာ့မွမထားဘူး

ငါပစ္တာမလိုခ်င္ရင္ေတာ့ ဆဲြလိုက္ဟီလာရီဒပ္ဖ္ ေတြေ၀မေနနဲ႔

မင္းစိတ္ဓာတ္ကို အခ်ိန္ဇယားေလးဆဲြလိုက္

မင္းပဲလင္းေႁမြသီးအၿပံဳးစင္မွာ ငါ့အိပ္မက္ေတြတစ္ေတာင့္ခ်င္းဆဲြလိုက္

ဟင္း ငါေျပာလိုက္ရင္ မင္းကကမယ္ဆိုတာခ်ည္းပဲ

ဟီလာရီဒပ္ဖ္ ငါမင္းကို တစ္ခါႏွစ္ခါက်နားမလည္ဘူး

ပြတ္တြတ္ပြတ္တြတ္ေျပာဖို႔နဲ႔ တိုင္မင္ကိုက္ေအာ္ဟစ္ဖို႔

မင္းဘယ္ေလာက္မ်ား ကုသိုလ္ကံေကာင္းခဲ့ရတာလဲ

ငါေမးေနတယ္ေလ ဟီလာရီဒပ္ဖ္

ေတာ္ၿပီေတာ္ၿပီ ဘာမွမေျပာနဲ႔ေတာ့

ဘ၀မွာတစ္ခါမွမဆုံဖူးသူေတြအျဖစ္နဲ႔ပဲ ငါမင္းကိုေမ့ပစ္လိုက္ေတာ့မယ္

ငါ့အေၾကာင္းမင္းမသိဘူးမလား

ေအးမွတ္ထားလိုက္ ငါထိုင္ေနက်ဘုံဆိုင္လို

ငါ့နာမည္နဲ႔ ဒီကေန႔ေန႔စဲြနဲ႔ အတိအက်မွတ္ထားလိုက္

ငါႏွစ္ခါမေျပာတတ္ဘူးဟီလာရီဒပ္ဖ္

မွတ္ထားလိုက္။ ။

သစၥာမင္းအိမ္
၂၄၊၉၊၂၀၁၃
 

သူႏွင့္ သူ၏ေျခေထာက္မ်ား







အစိမ္းေရာင္ကတၱီပါဖိနပ္ေလး သဲႀကိဳးျပတ္သြားတဲ့ေန႔ကတည္းကစၿပီး

သူနဲ႔သူ႔ေျခေထာက္ေတြဟာ ရန္သူစစ္စစ္ေတြ ျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္

ဒီေျခေထာက္ေတြနဲ႔ သူဘယ္ခရီးကိုမွ မေလွ်ာက္ခ်င္ေတာ့ဘူး

အလကားအေရးမပါတဲ့ေျခေထာက္ေတြ

တစ္ေန႔ေန႔ သူ႔ကို တိတ္တဆိတ္လုပ္ႀကံမယ့္ေျခေထာက္ေတ

သူ႔လႈပ္႐ွားမႈတိုင္းကို သဲလြန္စေပးမယ့္ေျခေထာက္ေတြ

သူသတိထားေစာင့္ၾကည့္တယ္ သတိတရပစ္ထားတယ္

သြားစမ္း အၾကမ္းပတမ္းေျခေထာက္ေတြ

သူမလုံၿခံဳဘူး သူအလိုမက်ဘူး သူစိတ္ဖိစီးတယ္

သူမနက္စာစားတာ ေျခေထာက္ေတြသန္မာဖို႔အတြက္မ်ား ျဖစ္သြားမလား

သူေရေသာက္တာ သူစာဖတ္တာ သူအိပ္တာ

ေျခေထာက္ေတြအတြက္ ျပကၡဒိန္အသစ္ခ်ိတ္ေပးသလိုမ်ား ျဖစ္ေနမလား

ေျခေထာက္ေတြဟာ တစ္စထက္တစ္စ ႐ံြ႐ွာဖို႔ေကာင္းလာတယ္

သြားစမ္း အေပအေတေျခေထာက္ေတြ

သူအမွတ္တရပစ္ထားလိုက္တယ္ အမွတ္တမဲ့ေခ်ာင္းေခ်ာင္းၾကည့္တယ

ေျခေထာက္ေတြကို ဒဏ္ခတ္ရမယ္

သူေမာဟိုက္တယ္ သူေကာက္က်စ္တယ္ သူမၿငိမ္းခ်မ္းဘူး

ဘယ္နည္းလမ္းသုံးရမလဲ တစ္ကိုယ္တည္းစဥ္းစားတယ္

ေျမမ်ဳိခိုင္းလိုက္ရမလား

သူေခါင္းယမ္းတယ္ သူ႔အကုသိုလ္ေတြကမလုံေလာက္ေသးဘူး

ဓားနဲ႔ခဲြၿပီး ဆားနဲ႔ပက္ခိုင္းလိုက္ရမလား

မျဖစ္ဘူး သူ႔သားကလည္း တဆိတ္လိမၼာလြန္းေနတယ္

သူေတြးတယ္ အဲဒါေၾကာင့္ ေျခေထာက္ေတြ႐ိွတယ္

ေျခသည္းေတြ႐ွည္ထြက္လာေတာ့ သူပိုေဒါသထြက္ရ

အလကား ေအာက္တန္းစားေျခေထာက္ေတြ

အဲဒီအစဲြနဲ႔အိပ္မက္မက္တဲ့အခါ အိပ္မက္ထဲမွာ

ေျခေထာက္ေတြက သူ႔ကို ဖိနပ္လုပ္စီးေနတာေတြ႕ရ

သူ ဖ်ပ္ကနဲလန္႔ႏိုးပစ္လိုက္တယ္ ေျခေထာက္ေတြ

ေျခေထာက္ေတြကိုႏိွပ္ကြပ္ဖို႔နည္းလမ္း သူစဥ္းစားမိၿပီ

သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္အကူအညီနဲ႔ အားရပါးရ

သူ႔ေသာက သူ႔ဒုကၡ သူ႔မတည္ၿငိမ္ေတာ့တဲ့ဘ၀အတြက္

အၿငိဳးတႀကီးနဲ႔ စိတ္ပါလက္ပါ
ကလိထိုးပစ္လိုက္တယ္ မရပ္မနား

သူ ဘယ္ဘ၀အထိ တဟားဟား ေအာ္ရယ္ေနမိမွန္း မသိေတာ့ဘူး။ ။

သစၥာမင္းအိမ္

ဒါေၾကာင့္ ေဒးကားစ္ကို ငါျငင္းတယ္



ၾကက္သီးေမြးညင္းထတာကစလို႔

သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခိုးခ်မိတဲ့အထိ

ၿမိဳ႕ဆိုင္းဘုတ္ဟာ ေမးခြန္းနိမိတ္ေတြနဲ႔

ငါ့ကို အလွဆုံးၿပံဳးျပေနတယ္

အၾကည့္ေတြကိုလဲႊပစ္ဖို႔ပါပဲ

ဒါေပမယ့္ မ်က္လုံးေတြကိုပဲ ဇြတ္မွိတ္ခ်လိုက္ရတယ္

ငါေတြးတယ္ အေျဖမ႐ိွဘူး

ငါမေတြးဘူး ဒါေၾကာင့္ မႏၱေလး႐ိွတယ္။ ။

သစၥာမင္းအိမ္
၅၊၁၀၊၂၀၁၃

သက္တံ


သက္တံ

 


ေကာင္းကင္ေပၚမွာဆို
စိတ္နဲ႔မွ်ားၾကည့္ေတာ့လည္းမမိဘူ
ဘယ္ေတာဘယ္ေတာင္
ဘယ္ပင္လယ္အထိေကြးေနလို႔
ဒီရာသီကိုလာမဟပ္တာတဲ့လဲ
တစ္ေရာင္ေရာင္နဲ႔ဆက္သြယ္ခ်င္တယ္
အဲလိုမိုးတိတ္စဆႏၵေလးပါပဲ
လက္ေခ်ာင္းေလးေတြခ်ဳိးခြင့္မရေပါ့အတူတူ
မိႈေတြပြင့္တာကိုပဲ
ကိုင္းေနေအာင္ၿပံဳးျပလိုက္ေတာ့မယ္
ညပါးမ၀တဲ့ည..............
လဟာ တစ္ရင္ထဲမွာကြက္ၿပီး အထြက္ေစာခဲ့တယ္။ ။

သစၥာမင္းအိမ္

တံခါးမ်ား


တံခါးမ်ား
 

 


တံခါးတစ္ခ်ပ္က ကိုယ့္ဆီေသာ့ဖြင့္ၿပီး၀င္လာတယ္
သူမကိုယ္သင္းနံ႔ေယာင္ေဆာင္လို႔
ေျခပစ္လက္ပစ္အိပ္ယာခင္းထက္
ေမွာက္လ်က္က်ေနတဲ့ ရင္ေငြ႕ေတြလိုလို
ကိုယ္ေ၀့ခနဲတုနိခါသြားတဲ့ ညေနအလြတ္တစ္ခုလိုလို
မ်က္ႏွာၾကက္ဆီ အလင္းသဲ့သဲ့တြယ္ယွက္ထားတဲ့တနလၤာ
တံခါးတစ္ခ်ပ္ကိုေတာ့ ကိုယ္ကပဲဆဲြဖြင့္လိုက္တယ္
အစီအစဥ္ဘယ္ႏွစ္ခုေျမာက္ဟာ မ်က္ရည္မ်ားနဲ႔ကခုန္ျခင္းလဲ
ဟိုမွာ တိတ္တဆိတ္ပန္းေလးေတြျဖတ္ေလွ်ာက္ေနၾကၿပီ
ကိုယ္ငင္ယူမိတဲ့တစ္ဘ၀က တိုးလို႔တန္းလန္း
စိမ္းလဲ့လဲ့႐ႈခင္းေတြ ေမးေထာက္ၾကည့္ေနတဲ့ျပတင္းမွာ
မနက္ျဖန္၀တ္စုံနဲ႔မိန္းမငယ္တစ္ေယာက္
ႏႈတ္ခမ္းကိုက္လိုက္ပုံအဆင့္ဆင့္ကို
အေႏွးျပကြက္ေတြနဲ႔တင္ဆက္ေနတယ္
ကိုယ့္ဖ်ပ္ဖ်ပ္လူးသက္ျပင္းဟာ ေခါင္းမေဖာ္ေတာ့
တံခါးတစ္ခ်ပ္........
ကိုယ့္ကို အတိအက်ေသာ့ခတ္သြားခဲ့တယ္။ ။

သစၥာမင္းအိမ္

တစ္ခန္းမရပ္ျပဇာတ္

တစ္ခန္းမရပ္ျပဇာတ္


ကားလိပ္ဖြင့္-

လက္ညိႇဳးေထာင္ ကိုယ္ေယာင္ျပလိုက္မယ္
ငါဟဲ့.....ဖြတ္က်ား ဆိုၿပီး
၀န္ႀကီးတစ္ပါးထြက္လာေစ
မင္းေရး ျပည္ထဲေရး တယ္႐ႈပ္ပါလား
ျပည္သူေတြခမ်ာမလည္း သနားစရာ
အိမ္း.....မျဖစ္ေခ်ဘူး
ငါ သြားအိပ္ဦးမွပါေလ လို႔ေျပာၿပီး
အတြင္းထဲျပန္၀င္သြားေစ
ဗ်ဳိ႕ ေရာင္းရင္း
ဗ်ဳိ႕ ေပါင္ရင္း
ဗ်ဳိ႕ မဲြရင္း
ဗ်ဳိ႕ ငတ္ရင္း
စုတ္ျပတ္သတ္ေနတဲ့အ၀တ္အစားနဲ႔
တကယ့္ျပည္သူႏွစ္ေယာက္ထြက္လာေစ
က်ဳပ္တို႔ဘုရင္အေၾကာင္းၾကားၿပီးပလား ေရာင္းရင္းရ
ၾကားေပါ့ဗ်ာ
႐ိွန္းဆာယာပိုေမာက္လို႔ ကိုယ္ေပ်ာက္သြားတဲ့အေၾကာင္းမလား
အစစ္ပဗ်ာ အဲဒါ ေရာင္းရင္းဘယ္လိုထင္တုန္း
ဟ က်ဳပ္တို႔ဘုရင္က ႏွယ္ႏွယ္ရရမွမဟုတ္တာ
အသတ္မ်ဳိးစုံတတ္တယ္
အစီအမံေတြကလည္းေကာင္းမွေကာင္း
က်ဳပ္တို႔ေ႐ႊေနျပည္ေတာ္ႀကီးၾကည့္ပါလား
ဥာဏ္ကလည္းမ်ားပါဘိသနဲ႔
စားေကာင္း၀ါးေကာင္းေတြမွီ၀ဲၿပီး
႐ိွန္းဆာယာပိုေမာက္ ကိုယ္ေပ်ာက္သြားတာျဖစ္မေပါ့
က်ဳပ္ေတာ့ တယ္မေျပာတတ္လွပါဘူးေလ
ေၾသာ္.....စားေကာင္း၀ါးေကာင္းေတြေၾကာင့္ကိုး
က်ဳပ္က ဥာဏ္မမီေတာ့
လူျမင္မခံရဲလို႔ ကိုယ္ေပ်ာက္သြားတယ္ပဲထင္ေနတာ ေရာင္းရင္းရ
ကဲ.....ကဲ လာဗ်ာေရာင္းရင္း
မိသားစုပါးစပ္ေပါက္ေလးေတြထဲ ထမင္းတစ္လုတ္သြင္းႏိုင္ဖို႔
ေနမေထာက္ခင္ က်ဳပ္တို႔ လယ္ထြန္ဆင္းၾကဦးစို႔ရဲ႕
ေျပာၿပီး အတြင္းထဲျပန္၀င္သြားၾကေစ။ ။
(ကားလိပ္မခ်ေသးပါ။ ဆက္ပါဦးမည္)

သစၥာမင္းအိမ္
 

ေဒါင္းလန္းႀကီးရဲ႕အလယ္

ေဒါင္းလန္းႀကီးရဲ႕အလယ္



ေ၀စုက် ဓားကိုယ္စီနဲ႔ ငါတို႔မိသားစုထမင္း၀ိုင္းဟာ ၿမိဳင္ၿမိဳင္ဆိုင္ဆိုင္
အနာေဖးေတြ ေႏႊးထားတယ္
အေဖက ငွက္ႀကီးေတာင္တစ္ဖတ္
အေမက ယိမ္းႏြဲ႕ပါးတစ္ဖတ္
အကိုႀကီးက ခၽြန္းတစ္ဖက္
ညီမေလးက ေျမွာင္တစ္ဖတ္
ကၽြန္ေတာ့္မွာ က်ဳိ႕ထိုးမေျပေတာ့ဘူး။ ။

သစၥာမင္းအိမ္
၁၅၊ ၁၁၊ ၂၀၁၃

ညာသန္တစ္ေယာက္ရဲ႕ လမ္းေလွ်ာက္ပဲြေတာ္

ညာသန္တစ္ေယာက္ရဲ႕ လမ္းေလွ်ာက္ပဲြေတာ္

ကၽြန္ေတာ္ လမ္းေလွ်ာက္ေနသည္။
က်န္းမာေရးအတြက္ လမ္းေလွ်ာက္ေနျခင္းလား။ ခရီးတစ္ခုအတြက္ ေျခလွမ္းေ႐ြ႕ေနျခင္းလား။ ႏွစ္ခုစလုံးမွန္ႏိုင္သလို ႏွစ္ခုစလုံးလည္းမွားႏိုင္သည္။ ကၽြန္ေတာ့္အသိတြင္ ေခါင္းစဥ္မ႐ိွ။ အေၾကာင္းအရာမ႐ိွ။
ေ႐ွ႕တည့္တည့္မွ ဆိုင္ကယ္တစ္စီးမီးဖြင့္ၿပီးေမာင္းလာသည္။ ကၽြန္ေတာ္ အလိုအေလ်ာက္ လက္ကိုစူပြစူပြလုပ္ျပလိုက္ေတာ့ ဆိုင္ကယ္ေမာင္းသမားက ကၽြန္ေတာ့္ကိုဆဲသြားသည္။ "ညမို႔လို႔ မီးဖြင့္ၿပီးစီးတာ...ျဖစ္လား"တဲ့။ ဒါ ညလား။ ဘယ္သူ႔ညလဲ။ လူခ်မ္းသာတစ္ေယာက္၏ ညဆိုေသာအခ်ိန္သည္ လူဆင္းရဲမိန္းမငယ္တစ္ေယာက္၏ မနက္ခင္းတစ္ခုျဖစ္ေနႏိုင္သည္။ မဂၢဇင္းအယ္ဒီတာတစ္ေယာက္၏ ေန႔လည္ခင္းတစ္ခုလည္းျဖစ္ႏိုင္သလို အျခားမ်ားစြာလည္းျဖစ္ႏိုင္ပါေသးသည္။
လမ္းေလွ်ာက္ရင္း ဗိုက္ဆာလာသည္။ အိတ္ကပ္ကိုစမ္းရမွာ အားနာေနမိသျဖင့္ မစမ္းျဖစ္။ ဆာေလာင္မႈႏွင့္ အိတ္ကပ္ သိပ္ေတာ့မပတ္သတ္လွပါ။ သို႔ေသာ္ မစမ္းျဖစ္ေသး။
စြန္႔စားလိုက္ရမလား။
စြန္႔စားလိုက္ရမလား။
စြန္႔စားလိုက္ရမလား။
အေျဖတစ္ခုက ႏွစ္မဲတစ္မဲျဖင့္ႏိုင္သြားသည္။ ေတာ္ေသးတာေပါ့။ ၾကားေနမဲမပါသျဖင့္သာ ရလာဒ္ကျပတ္သားသြားျခင္းျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္လႈပ္႐ွားစြာ လက္ကို တျဖည္းျဖည္းေျမွာက္ယူၾကည့္သည္။ ရင္ဘတ္ဆီေရာက္မွ သက္ျပင္းခ်ႏိုင္ေတာ့သည္။ ကၽြန္ေတာ့္အက်ၤ ီတြင္ အိတ္ကပ္မပါ။ သို႔မဟုတ္ ကၽြန္ေတာ္စမ္းမိတာ ၀ဲဘက္မဟုတ္။ သို႔မဟုတ္ ကၽြန္ေတာ့္လက္က အိတ္ကပ္ကိုမသိ။ ေသခ်ာတာတစ္ခုကေတာ့ တြန္႔ခနဲယားသြားျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ လက္ကိုျပန္ခ်လိုက္သည္။
ကၽြန္ေတာ့္ကိုေက်ာ္တက္သြားေသာ ကားတစ္စီးကို မနာလိုစိတ္အလွ်င္းမပါဘဲ လိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။ ငါလိုေကာင္လမ္းေလွ်ာက္ေနတာ ေက်ာ္တက္သြားရတယ္လို႔ ႐ိုင္းလိုက္တဲ့ကားႏွယ္ ဟုလည္း မေတြးမိပါ။ မီးနီနီေလးႏွစ္လုံးေပ်ာက္သြားေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ဗိုက္ဆာလာျပန္သည္။
လုပ္လိုက္ရမလား။
လုပ္လိုက္ရမလား။
လုပ္လိုက္ရမလား။
ဒီတစ္ခါလည္း အေျဖကႏွစ္မဲတစ္မဲ။ ကၽြန္ေတာ္ အျမန္လႈပ္႐ွားသည္။ ဘယ္သူမွရိပ္မိလို႔မျဖစ္။ စိမ္းေရႊေရႊအရသာတစ္မ်ဳိးက လွ်ာကိုကလိထိုးသြားသည္။ လွ်ာမွာ တဟီးဟီးတဟားဟားျဖင့္ ထြန္႔ထြန္႔လူးေနေတာ့သည္။ ထိုသတင္းဦးေႏွာက္ဆီေရာက္ေတာ့ ဦးေႏွာက္က ေၾကညာခ်က္တစ္ေစာင္ ခ်က္ျခင္းထုတ္ျပန္သည္။ ေနာက္တစ္ခါ လမ္းေဘးဗာဒံ႐ြက္ ခူးမစားရ တဲ့။
လမ္းဆက္ေလွ်ာက္ရင္း ေတြးေနမိသည္။ ေနာက္တစ္ခါမစားရဆိုေတာ့ အဲဒီတစ္ခါၿပီး ေနာက္တစ္ခါဆို စားခြင့္႐ိွႏိုင္သည္။ သို႔မဟုတ္ လမ္းေဘးမဟုတ္ေသာ ၿခံထဲမွ၊ စိုက္ခင္းထဲမွ ဗာဒံ႐ြက္ဆို စားခြင့္႐ိွႏိုင္သည္။ သို႔မဟုတ္ ခူးမစားရဆိုေတာ့ ေကာက္စား၍ရႏိုင္သည္။ သို႔မဟုတ္.........။ ေတြးရင္း လမ္းဆက္ေလွ်ာက္ေနမိသည္။
တစ္ေနရာအေရာက္မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ေျခလွမ္းတို႔ တုန္႔ခနဲ။ လမ္းက ႏွစ္ခြျဖစ္ေနသည္။ ကၽြန္ေတာ္သြားရမယ့္လမ္းက ဘယ္လမ္းလဲ။ သို႔မဟုတ္ ဘယ္လမ္းက ကၽြန္ေတာ့္ေျခလွမ္းေတြအတြက္လဲ။ တစ္ေၾကာင္းတည္းမွာ ကၽြန္ေတာ့္ေျခလွမ္းေတြသြက္ခဲ့သေလာက္ ေ႐ြးခ်ယ္မႈႏွင့္ႀကံဳသည့္အခါ ေႏွး႐ုံတင္မဟုတ္ တိခနဲျပတ္သြားတာ သိသိသာသာ။
ကၽြန္ေတာ္ ႏွစ္လမ္းလုံးေလွ်ာက္ခြင့္႐ိွသလား။ ဘယ္သူကမွ လာေျဖမေပးၾကတဲ့အဆုံး ကၽြန္ေတာ္ ႏွစ္လမ္းလုံးေလွ်ာက္ၾကည့္သည္။ တစ္လွမ္း...။ ႏွစ္လွမ္း...။ သုံးလွမ္း...။ ရသားပဲ။ လမ္းတိုင္းဟာ ကၽြန္ေတာ့္ေျခလွမ္းေတြအတြက္ဆိုတာ ေသခ်ာသြားၿပီ။ သို႔မဟုတ္ ကၽြန္ေတာ္ ႏွစ္လမ္းလုံးသြားရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေသခ်ာသြားၿပီ။
ဆက္ေလွ်ာက္ရမလား။
ဆက္ေလွ်ာက္ရမလား။
ဆက္ေလွ်ာက္ရမလား။
ဒီတစ္ခါက် တစ္မဲႏွစ္မဲ။ ကၽြန္ေတာ္ လမ္းဆက္ေလွ်ာက္သည္။ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကိုညည္းရင္း။ လက္ဖ်စ္တီး စည္းခ်က္လိုက္ရင္း ျဖည္းညင္းစြာ။ ေပါင္ရင္းက နာသလိုလို႐ိွလာသည္။ သို႔မဟုတ္ နာလာသည္။ ဘာလဲ။ ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ေလွ်ာက္ေနတာ ဘာအမွားအယြင္း႐ိွလို႔လဲ။ ဆက္.....ေလွ်ာက္။ နာသည္။ ကိုယ့္ကိုယ္ပိုင္ေျခလွမ္းေတြနဲ႔ ကိုယ့္အတြက္ေသခ်ာေနတဲ့လမ္းေပၚမွာ ေလွ်ာက္ေနတာပဲမဟုတ္လား။ ဒီၾကားထဲ ညာဘက္ေျခေထာက္က အသက္အႏၱရာယ္ႏွင့္ ရင္ဆိုင္လိုက္ရေသးသည္။ ဆိုင္ကယ္ႏွစ္စီး ကားႏွစ္စီးက ကၽြန္ေတာ့္ေျခေထာက္ေဘးမွ ပြတ္ကာသီကာ။ ကၽြန္ေတာ္ ဆက္ေလွ်ာက္မရေတာ့။ ဟာ....ဘာလဲကြာ။
ယာဥ္ထိန္းရဲတစ္ေယာက္ ထူးထူးျခားျခား ေရာက္လာသည္။
"ေဟ့လူ ခင္ဗ်ား ဘာလုပ္ေနတာလဲ"
"ကိုယ့္နာမည္နဲ႔ကိုယ္ ေနစမ္းပါဗ်ာ။ လာမ႐ႈပ္စမ္းပါနဲ႔။ ဒီမွာ ေျခကုန္စိတ္ပန္းက်ေနရတဲ့အထဲ"
"ခင္းဗ်ားနာမည္က ဘာလဲ"
"လမ္းေလွ်ာက္႐ူး ေလ"
ယာဥ္ထိန္းရဲ လွည့္ျပန္သြားသည္။ ေတာ္ေတာ္ေ၀းေ၀းေရာက္မွ ျပန္လွည့္လာသည္။
"လိုင္စင္ျပပါ"
ကၽြန္ေတာ့္မွာ လိုင္စင္႐ိွသလား။ သို႔မဟုတ္ ႐ိွမ႐ိွသိဖို႔လိုသလား။ သို႔မဟုတ္ ယာဥ္ထိန္းရဲကိုျပဖို႔လိုသလား။
"ခင္ဗ်ားက ေမာ္ဒယ္ဘယ္ေလာက္လဲ။ စီအန္ဂ်ီလား ႐ိုး႐ိုးလား။ မီးခိုးေတာ့မထြက္ဘူးေနာ္"
"အိုေက ေျဖ႐ွင္းေပးပါ့မယ္။ ဒီမွာၾကည့္"
ကၽြန္ေတာ္ ေျခေထာက္ႏွစ္ခုကို ျပန္စုျပလိုက္သည္။ ယာဥ္ထိန္းရဲ ေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္ စဥ္းစားေနသည္။ ၿပီးေတာ့ "ကၽြန္ေတာ္လည္း ယာဥ္ထိန္း႐ူးပဲလုပ္ေတာ့မယ္ဗ်ာ"ဟုေျပာၿပီး ထြက္သြားေတာ့သည္။
ကၽြန္ေတာ္ လမ္းဆက္ေလွ်ာက္ဦးမည္။
ေလာေလာဆယ္ေတာ့ လမ္းႏွစ္ခုၾကားကြက္လပ္တြင္ ေျခလွမ္းတို႔က ေတြေ၀ေနၾကသည္။ လမ္းတစ္ခုခုကိုေ႐ြးရမည္။ သို႔မဟုတ္ ေျခလွမ္းတစ္ခုခုကိုေ႐ြးရမည္။ ေ႐ြးရမည္ဆိုသည့္အသိတစ္ခု ရလိုက္ျခင္းကိုပင္ အျမတ္ဟုဆိုရမည္လား။ အဲဒါကအျမတ္ဆိုလွ်င္ အ႐ႈံးကဘာလဲ။ ကၽြန္ေတာ္စီးပြားေရးလုပ္ေနတာလား။ စီးပြားေရးမွာပဲ အ႐ႈံးအျမတ္႐ိွတာလား။
ေျခလွမ္းတို႔ စၿပီ။ သို႔မဟုတ္ ကၽြန္ေတာ္ လမ္းေလွ်ာက္ေနသည္။
ကားတစ္စီး၏အရိပ္က ကၽြန္ေတာ့္ေျခလွမ္းေတြကို ေလနဲ႔ဟပ္သည္။ ေစာေစာက ကၽြန္ေတာ့္ကို ေက်ာ္တက္သြားတဲ့ကားလား။ ေ႐ွ႕တည့္တည့္ကဆိုေတာ့ မမွတ္မိ။ မဟုတ္ဘူးလို႔ေရာ ဘယ္သူေျပာႏိုင္မွာလဲ။ မီးနီနီေလးႏွစ္လုံးကိုျမင္ရလွ်င္ မွတ္မိႏိုင္သည္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ကားသည္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေက်ာ္တက္မသြားပါ။ ဗိုက္ဆာလာသည္။ မနာလိုစိတ္အလွ်င္းမပါဘဲ လမ္းႏွစ္ခြကိုေငးမိသည္။
ယာဥ္ထိန္း႐ူးတစ္ေယာက္ ဟိုဘက္လမ္းကူးလိုက္ ဒီဘက္လမ္းကူးလိုက္ႏွင့္ လက္ကို စူပြစူပြလုပ္ျပေနသည္ကို ျမင္ရသည္။ သူေရာ ဗိုက္ဆာေနၿပီလား။ သို႔မဟုတ္ အိတ္ကပ္စမ္းေနၿပီလား။ သို႔မဟုတ္ စဥ္းစားေနၿပီလား။
ကၽြန္ေတာ္က ညာသန္တစ္ေယာက္ျဖစ္ပါသည္။

သစၥာမင္းအိမ္
၂၇၊ ၁၁၊ ၂၀၁၃
 

အခ်စ္

အခ်စ္


ပန္းကို ပန္းနဲ႔ ပြင့္ယူထားတဲ့ ရနံ႔
မီးကို မီးနဲ႔ ေမႊးယူထားတဲ့ အလင္း
စိတ္ကို စိတ္နဲ႔ ညႇိယူထားတဲ့ ေတးသြား
အစိပ္ကို အစိပ္နဲ႔
အကြက္ကို အကြက္နဲ႔ ပြတ္ယူထားတဲ့ အရသာ
လူ႔အျဖစ္မွာ ဒီအရာတစ္ခုေတာ့ ေသခ်ာသြားခ်င္တယ္။ ။

သစၥာမင္းအိမ္
၄၊၁၂၊၂၀၁၃
 

သားဦး သစၥာ မေကြး

သားဦး သစၥာ မေကြး
 


သားဦး သစၥာဟာ စေနေန႔ညကို ကဗ်ာခ်သိမ္းတယ္

လက္ေဆာင္အေနနဲ႔ အာႀကီးပဲြကို ျပန္ေပးလိုက္တယ္

သားဦး သစၥာဟာ ပညာ႐ိွဆိုေတာ့ အရက္ကို မႈတ္ေသာက္တာေပါ့

နတ္ေမာက္လမ္းမွာ ဒိုးလုံးနဲ႔ စိုးလြင္လြင္ကို သြားဖမ္းေနတုန္း

ျမန္မာဆိုတဲ့နာမည္ႀကီး သုံးလုံးေပ်ာက္သြားလို႔တဲ့

သူပဲ တရားလို သူပဲ တရားခံ မႈခင္းမွာ

သားဦး သစၥာဟာ သံသရာကို ေတာက္တေခါက္ေခါက္

ေခတ္ေပၚ ေခတ္ၿပိဳင္ မကဲြျပားတဲ့ ေျခလွမ္းေတြနဲ႔

သားဦး သစၥာဟာ အိမ္ျပန္ခ်ိန္ကို အိုးနင္းခြက္နင္း

ကၽြန္းမႀကီးကို ေမွ်ာ္တယ္

တမာနံ႔ေတြကို ဆီထြက္ေအာင္ႀကိတ္တယ္

ရီေ၀ရီေ၀ ေဆြးရိေနတဲ့ သန္းေခါင္ေက်ာ္မို႔

သားဦး သစၥာဟာ

မေကြးလို႔ပဲ ပဲ့တင္ထပ္လိုက္ပါတယ္။ ။
 
 
သစၥာမင္းအိမ္

ႏႈတ္ဆက္ျခင္းမွာ ငါနဲ႔မင္း (၂)

ႏႈတ္ဆက္ျခင္းမွာ ငါနဲ႔မင္း (၂) 


လက္ဖ်စ္တစ္ခတ္စာ ေက်ာခ်င္းကပ္မွာ
မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ ေ၀းၿပီးကတည္းက
ေကာင္းကင္ဆိုတာလည္း အရင္လိုမျပာေတာ့ပါဘူး
တစ္ေယာက္ႏႈတ္ခမ္းေပၚကမီးကို
တစ္ေယာက္လွ်ာနဲ႔သတ္ၿငိမ္းဖို႔
လုံေလာက္စြာ လြင့္စင္ခဲ့ၾကၿပီပဲ
စိတ္ကိုေကြးယူၿပီး ၿပံဳးျပလိုက္တဲ့အၾကည့္မွာ
ႏွစ္ေယာက္တည္းကမ ၻာဟာ ဆလင္ဒါဆန္ဆန္ေၾကကဲြျခင္းေတြနဲ႔
ခန္းလုံးျပည့္ စို႐ႊဲလို႔
တစ္ေယာက္ေရဒါမွာတစ္ေယာက္ ျပန္ဖမ္းမမိေတာ့သလိုမ်ဳိး
မိုးလင္းေပါက္ဖြာထြက္ခဲ့ေပါ့ အနာတရေတြ
မ်က္ရည္ယဥ္ေက်းမႈဆိုတာထက္
အလင္းသဲ့သဲ့လမ္းဆုံလို႔ပဲ ေခါင္းငုံ႔လိုက္ပါရေစ
လဲြေခ်ာ္မႈကို မလဲြေခ်ာ္ခ်င္တဲ့ ေစတနာေလးသာ
ဒီဘ၀မွာ ေသခ်ာခဲ့ရင္
ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၄ ကိုပဲ တရား၀င္႐ုံးပိတ္ပစ္ခ်င္တယ္
တစ္သက္စာရင္းႏွီးထားတဲ့
ဆိုင္းမဆင့္ဗုံမဆင့္ ဒဏ္ရာမ်ားအတြက္။ ။

သစၥာမင္းအိမ္
၈၊ ၁၊ ၂၀၁၄
 

အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ သူရဲေကာင္းေန႔

အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ သူရဲေကာင္းေန႔
 

"အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ သူရဲေကာင္းေန႔"

ကမၻာေျမေပၚ ပြက္ပြက္ဆူညံသံ ေထြးထုတ္ခံရတဲ့ညေန
အဆုံးစီရင္ျခင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးမွာ
ဒီစိတ္အပန္းေျဖဟာ လူႀကိဳက္မ်ားတယ္
ဦးဦး၀ီ ကိုကိုရမ္ ေမာင္ေမာင္ဂ်င္ မမ၀ိုင္
လစ္မစ္တူရင္ လူခ်င္းေတြ႕ၾကသတဲ့
ကိုယ့္ကၽြမ္းေလာင္ျခင္းကို သူမ်ားမီးနဲ႔ညႇိယူဖြာ႐ိႈက္
ေပါေလာေပၚေနတဲ့ ေရခဲတုံးလိုဘ၀ေတြ
ျပင္းလြန္းတဲ့မနက္ျဖန္ကို
ခြက္ထဲငွဲ႔ၿပီးလႈပ္ခ်လိုက္ရင္
အေရာင္ေျပာင္းသြားမလားေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔
အသိေခါက္ခက္ကို အာေလးလွ်ာေလးရီေ၀ပစ္ၾက
ရယ္ရယ္ေမာေမာနဲ႔ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးလြင့္ပစ္ၾက
ေတာ္ေတာ္ေမာသလားတစ္ခြက္ဆို
မ်က္ရည္ေတာက္ေတာက္က်ေအာင္ ေမ့တယ္
ရင္ထဲ႐ႈပ္ေနမွ ေခါင္းလည္းမၾကည္မွာ
ဒီအဆိပ္ရဲ႕ေျဖေဆးဟာအဆိပ္ပဲ
သူရဲေကာင္းအဆက္ဆက္ လက္ဆင့္ကမ္းခဲ့ၾက
ဒီအမည္ဟာ ဒီကမၻာေပၚကတစ္လက္မမွမေ႐ြ႕ဘူး
သည္းအူျပတ္ခ်စ္ျခင္းနဲ႔
သစၥာေသြးရဲခဲ့ၿပီးေနာက္
လုပ္စရာဟာ ဘာမွမက်န္ေတာ့ဘူးဆိုပါေတာ့
ကိုယ္လည္း တစ္မိနစ္ၿငိမ္သက္ထားလိုက္တယ္။ ။

သစၥာမင္းအိမ္

ဘယ္သူဘာေျပာေျပာ ဒီစေနေန႔ညကို ငါစားတယ္

ဘယ္သူဘာေျပာေျပာ ဒီစေနေန႔ညကို ငါစားတယ္
 
မန္စီးတီး လီဗာပူးနဲ႔ အာႀကီးကို လႊတ္ခ်လိုက္တယ္
ခြမ္းခနဲက်ကဲြသြားတာက တနဂၤေႏြေယာင္ေဆာင္ထားတဲ့ စေန
အလိမ္ေပၚသြားေတာ့
ႏွီးခ်က္က ေရေတာင္းတယ္
အေသမေစာခ်င္တာေၾကာင့္ျဖစ္မယ္
ကုသိုလ္ေတြ နာမည္မေပါက္ေသးဘူးမဟုတ္လား
ေငြေခ်ၿပီးမွေတာ့ ဘာမွလုပ္မရေတာ့ဘူူး
ဖုန္း၀ယ္တယ္ဆိုတာ
အရက္သမားလိုင္စင္၀ယ္သလိုမွမဟုတ္တာ
ကဗ်ာဆရာေတြ ကၽြမ္းက်င္တယ္
အႏွစ္ႏွစ္အလလျဖည့္လာခဲ့တဲ့ အမာ႐ြတ္ေတြေၾကာင့္
တက္တူးထိုးစရာမလိုပါဘူး
အဆင္ေျပရင္ အားလုံးဖိုက္တာပဲ
ဂ်မ္ဘိုနဲ႔ ေဂၚဇီလာအေၾကာင္း ေျပာကိုမေျပာေတာ့ဘူး
ေဒၚျမေလးဟာ အိမ္ေထာင္မက်ခင္ထိ အပ်ဳိေသခ်ာတယ္ ေခတ္အရ
အခု မိန္းမငယ္ေတြ မ်က္ရည္ခံထိုးၾကသလိုေပါ့
တစ္ခါလာလည္း ဒီဇာတ္ ေနာက္တစ္ခါလည္း ဒီဇာတ္
ေၾကကဲြလို႔ကို မဆုံးႏိုင္ဘူး
ငါတို႔ကိုယ္တိုင္ လူၾကမ္းျဖစ္ေနတဲ့ စင္ေပၚမွာ
အဆိုေတာ္တစ္ေယာက္ဟာေျပးလႊား
စာေပေဟာေျပာပဲြတစ္ခုကို အရသာမခံတတ္သလိုမ်ဳိး
ျပည္ပန္းညိဳဟင္းတစ္ခြက္ ဆားဖ်က္သြားသလိုမ်ဳိး
မုန္တိုင္းေတြ ေစ်းႏႈန္းကစားတယ္
ခ႐ိုနီတစ္ေယာက္ရဲ႕အိပ္ယာမွာ
နာမည္ေတြ လာလာေျပာင္းတဲ့မိန္းကေလး ေပ်ာ္ပါေစ
ဆုေတာင္းဟာ ဒိုးလုံးမဆိုခင္ကတည္းက လူႀကိဳက္မ်ားေနတာ
ဟိုေဖ့စ္ဘြတ္ကာ ဟိုဟာလုပ္တုန္းက
ငါတို႔ ၀ိုင္းဆဲၾကသလို
မန္ယူကို ဆက္အားေပးၾကတာေပါ့
မန္စီးတီး လီဗာပူးနဲ႔ အာဆင္နယ္ကို တီဗီြမွာထားခဲ့
ၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္း စေနကို ငါတို႔စိတ္ႀကိဳက္ စားလို႔ရၿပီ။ ။

သစၥာမင္းအိမ္

ကမ္းေျခ


ကမ္းေျခ

 
လေရာင္နဲ႔ေတြ႕မွာစိုးလို႔တဲ့
ပင္လယ္က တိတ္တိတ္ေလး ျပန္သြားတယ္
လမုတန္းသြယ္ေအာင္ၿပံဳးလိုက္တဲ့အေဖြး
ညေနတစ္ခ်က္လႈပ္တိုင္း
လႈိင္းေတြေျပးတက္လာမွာလား
ေစာင့္ေနတဲ့ၾကယ္ေလးမေႂကြခင္
သာယာသံကိုနားနဲ႔ဆယ္ထားလိုက္တယ္
တစ္ေလျပည္လုံးေမႊးေစ။ ။

သစၥာမင္းအိမ္
19/01/14

ခိုင္လည္းခိုင္ ခန္႔လည္းခန္႔တယ္ ျမင္းၾကယ္

ခိုင္လည္းခိုင္ ခန္႔လည္းခန္႔တယ္ ျမင္းၾကယ္


လမ္းမေဘးကပ္လ်က္က ေရဆိုးေျမာင္းေလးထဲ
ႏွာေခါင္းမပိတ္ အသက္မ႐ွဴဘဲ
ေသြးေလမွန္ေနတဲ့ ဖိနပ္စုတ္တစ္ရံ
တံဆိပ္က ျမင္းၾကယ္ဆိုလား
နဖူးေျပာင္ေျပာင္လူပိန္ႀကီး ဆဲြၿဖဲျပတဲ့ေၾကာ္ျငာ မဂၢဇင္းေတြမွာပါခဲ့ဖူး
ဘယ္အ႐ူးကမွ လက္ၾကားမလွ်ဳိတဲ့ေနာက္
ဘယ္အရက္သမားကမွ ခါးၾကားမထိုးတဲ့ေနာက္
ဘယ္ေျခေထာက္ကမွ ဖိမနင္းေတာ့တဲ့ေနာက္
သူ႔အင္ပါယာမွာ သူဟာ ေနမ၀င္ဘုရင္ျဖစ္လာ
ေဆးလည္းမထိုးရ ေဆးလည္းမေသာက္ရေတာ့
ပညတ္ေတာ္ဆယ္ပါးလည္း သတိမထားရေတာ့
သံတိုင္ေတြေနာက္လည္းမေရာက္ေတာ့
သည္းႀကိဳးျပတ္႐ြာ မြန္းတည့္အလြန္ေတြလည္းမ႐ိွေတာ့
အလွဆုံးေသာ ေလာကဓမၼမွာ
တစ္ဖက္က ပက္လက္လွန္ၿပီး ေကာင္းကင္ႀကီးကိုျပာလို႔
တစ္ဖက္က ၀မ္းလ်ားထိုးၿပီး ေန႔ကိုညလုပ္စီးလို႔
ေနာက္ေက်ာကိုထိုးမယ့္ဓားမဟုတ္တဲ့ ျမင္းၾကယ္ဖိနပ္
ေႁမြေပြးတစ္ေကာင္ရဲ႕ခံတြင္းထဲကအဆိပ္မဟုတ္တဲ့ ျမင္းၾကယ္ဖိနပ္
မတရားေသာစစ္ပဲြရဲ႕အဖိုးတန္က်ည္ခံြမဟုတ္တဲ့ ျမင္းၾကယ္ဖိနပ္
ခပ္တည္တည္ႀကီး စုတ္ျပတ္သပ္ေန
လမ္းမေဘးကပ္လ်က္က ေရဆိုးေျမာင္းထဲမွာ
အဲဒီေနရာ
ဘယ္က်ဥ္စက္သမားမွ မလာၾကဘူး။ ။

သစၥာမင္းအိမ္
24/01/14
 

၀ံသပရိစၥာဂပူရ

၀ံသပရိစၥာဂပူရ

ၿမိဳ႕ဟာ သူ႔ကို္ယ္သူေျခေတာ္တင္ၿပီး က်ဳံးေရနဲ႔ေျခေဆးေနတယ္

ကိုယ္လုံးေပၚမွန္ထဲမွာ ၿမိဳ႕ဟာငိုေနေပမယ့္

အျပင္မွာေတာ့ ၿမိဳ႕ဟာ ၾကယ္သီးေတြတစ္လုံးခ်င္းျပန္တပ္ရင္း

ငါးခူလိုၿပံဳးလိုက္ ငါးရံ႕လိုၿပံဳးလိုက္ ငါးရွဥ့္လိုၿပံဳးလိုက္နဲ႔

အဲဒီအၿပံဳးေတြကိုလည္း သူ႔ကိုယ္သူခ်ိတ္မွာတပ္ၿပီး

သူကိုယ္တိုင္ စိတ္ေအးလက္ေအးထိုင္မွ်ားထားတာ

ၿမိဳ႕ဟာ "မင္းကငယ္ေခ်ာ ႀကီးမွေပါလာတာ" လို႔ သူ႔ကိုေျပာရင္

ေစြ႕ေစြ႕လို႔ခုန္ၿပီး အသားျဖဴျပသတဲ့

တကယ္ေတာ့ၿမိဳ႕ဟာ ေျခက်င္းတစ္ဖက္ေပ်ာက္သြားလို႔

ယဥ္ယဥ္ေလးရူးေနရွာသူ အထက္တန္းစားတစ္ေယာက္သာျဖစ္တယ္

ၿမိဳ႕ဟာ

နန္းေတာ္ႀကီးတစ္ခုပိုင္တယ္ နာရီစင္ႀကီးတစ္ခုပိုင္တယ္

ေတာင္ႀကီးႀကီးတစ္လုံးပိုင္သလို ျမစ္ႀကီးႀကီးတစ္စင္းလည္းပိုင္တယ္

အဲဒါေတြအျပင္ သမိုင္းစာအုပ္ေကာင္းေကာင္းတစ္အုပ္ကိုလည္းပိုင္ေသးတယ္

သူအၿမဲေျပာေနက်စကားက "ငါဘယ္မွာလဲ" တဲ့

ၿမိဳ႕ဟာ သူ႔မီးေတာက္ကိုယ္သူ ၾကယ္ေတြလိုလိုက္ေကာက္တယ္

ရဲေပမယ့္ က်ဲေနတဲ့ေသြးနဲ႔ သူ႔နာမည္ကိုခ်ေရးေနတုန္းက

ၿမိဳ႕ဟာ နာနာက်င္က်င္ေအာ္ဟစ္ရယ္ေမာလိုက္ပုံမ်ား

ငါးတစ္ေကာင္လြတ္သြားသလိုလို.....................

ဓားတစ္ေထာင္ပြတ္သြားသလိုလို.....................

ၿမိဳ႕ဟာ က်ည္အေအာက္ႀကီးနဲ႔ သူ႔နားထင္သူေထာက္ၿပီး

လက္ေျဖာင့္ျပခဲ့ပါတယ္။                ။


သစၥာမင္းအိမ္
၆၊၁၀၊၂၀၁၃

 

ကြမ္းတစ္ယာ ေရတစ္မႈတ္ ေပါင္ပုတ္ ေၾကာင္ရုပ္

ကြမ္းတစ္ယာ ေရတစ္မႈတ္ ေပါင္ပုတ္ ေၾကာင္ရုပ္

ကဲ စမယ္
လက္ဖ်ံမွာ ဆိုက္လင္ဇာတပ္ မနက္ျဖန္ကို အတိအက် ေမာင္းျဖဳတ္ခ်လိုက္
ကလစ္!!!!!!!!!
ေခတ္တစ္ခု လဲက် က်ည္ဆန္ဟာ ေမာက္စ္ကို တြန္းေရႊ႕တယ္
ဘယ္ ညာ  ဘယ္ ဘယ္ ဘယ္ ကို ညာ အသားစေတြဖြာထြက္ ႏႈတ္ခမ္းကိုသပ္
ဒါ ဘိုဟီးမီးယန္း ၿမိဳ႕ျပ ဂလိုဘယ္ဆိုက္ကိုယဥ္္ေက်းမႈ ထြန္းကားတဲ့ ရြာသာႀကီး
စိတ္ႀကိဳက္error ေတြနဲ႔ unexpectedly removed ျဖစ္သြားတဲ့ လူမႈေဆာ့ဖ္၀ဲေတြ
ေန႔စဥ္သုံးေ၀ါဟာရထဲ မူးယစ္ေဆးစဲြေနတဲ့ ကစဥ့္ကလ်ားစကားလုံးေတြထည့္ေပးလိုက္တယ္
မဂၤလာပါကမ ၻာႀကီး ခမ္းနားပါေစကမ ၻာႀကီး ေတာက္ပပါေစကမ ၻာႀကီး
မေမြးခ်င္ေတာ့လို႔ ဒီစစ္အိမ္ကို ၀ိုင္း၀န္းျခစ္ထုတ္ၾက ဒါေပမယ့္ ေန႔ေစ့ေစ့လ
ကလင္ဒါခြင္က် ထမင္းဆီဆမ္းကိုပဲ ေရႊလင္ပန္းလိုက္ အိုေခ
မ်ဳိးတုံးလု ေသြးသားေတြဟာ ေအာင္ၿပီလို႔ လက္ခေမာင္းခတ္ဖို႔ ရက္ရက္စက္စက္ထုတ္လုပ္ခဲ့ေပါ့
အၿမီးတန္းလန္းနဲ႔ တစ္ေကာင္တည္းေသာသံတမန္............
ကလစ္!!!!!!!!!!
တတ္ႏိုင္သူမ်ားသာ ခြရန္ သီးသန္႔
အိုး ကလစ္ပါ ေလဒီ အိုး ကလစ္ပါပဲရွင္
ညာ ကလစ္!!!!!!!!!
ထေရဂါဟာ ဂ်မ္းျဖစ္ ေခတ္ဟာ ဖုတ္ဖက္ခါထ ဇာတိမာန္ေတြျပ ကလစ္!!!!!!!!!!
က လည္း လစ္ မက လည္း လစ္ ေပ်ာ္စရာေကာင္းဖို႔ က လစ္ ကလစ္!!!!!!!!!!!
၂၀၁၄ ကို focus ျပတ္ေအာင္ခ်ိန္ အားလုံးရီေ၀ထား
တင္ဆက္ၾကသူမ်ား
ရိုက္မယ္
ငါး
ေလး
သုံး
ႏွစ္
တစ္
ကလစ္!!!!!!!!!!!


သစၥာမင္းအိမ္
၆၊ ၁၊ ၂၀၁၄

 

တစ္ခံေဘးသုံးတန္းတာေတာင္မပြင့္မွေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကိုစားလိုက္ပါ ခင္ဗ်ားတို႔က ရွစ္ ကိုးေတြ

တစ္ခံေဘးသုံးတန္းတာေတာင္မပြင့္မွေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကိုစားလိုက္ပါ ခင္ဗ်ားတို႔က ရွစ္ ကိုးေတြ

အိမ္ေပၚကေနအိမ္ေအာက္ဆင္းတာေတာင္ နားနဲ႔မ်က္စိမွာ ဓားထည့္ထားရတယ္

ျမင္ေနရတဲ့မီးခိုးေတြကို ဘယ္ၾကြက္က၀င္ေလွ်ာက္သြားတာလဲ

၁၂ႏွစ္အရြယ္သမီးကို စိတ္ေဖာက္ျပန္သူဆီေရာင္းစားတဲ့ အေမဆိုတဲ့ သတၱ၀ါ

ဂုဏ္ဆိုတာေငြကိုမေခၚေတာ့ဘူး ေငြကိုေတာ့ဂုဏ္လို႔ေခၚခ်င္ေသးတယ္ေပါ့

မ်က္ရည္ေတြေရျခားတုန္းက မိသားစု LCD Zoom ခ်ဲ႕တယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း

ဟက္ဟက္ပက္ပက္ေတာက္တစ္ခ်က္နဲ႔ အက်ၤ ီအနားစေလးတြန္႔သြားတဲ့ျဖစ္စဥ္မွာ

မ်က္ေတာင္ဘယ္ႏွစ္ပင္ကၽြတ္ခဲ့သလဲ ကၽြတ္ခဲ့မယ္ထင္သလဲဆိုတဲ့ေမးခြန္း

နည္းနည္းေလာက္နာခြင့္ျပဳပါ နည္းနည္းေတာ့က်ယ္လာၿပီ

အႀကီးႀကီးေၾကြလြန္းလို႔ ဒီအပင္ကို''ကႏၱာရ''လို႔ေပးမွရေတာ့မယ္

အခြင့္မရိွေတြက လက္ေျမွာက္သေယာင္နဲ႔ေျခထိုးခံေနတာသတိထားမိရင္

အလြယ္တကူပြန္းပဲ့ႏိုင္တဲ့ေခါင္းစဥ္ေတြထဲ ကၽြန္ေတာ့္နာမည္ကိုထိပ္ဆုံးကထည့္လိုက္ပါ

ကိုယ္တိုင္လမ္းျဖစ္တဲ့အခ်ိန္က်မွ တန္ပိုမတင္ရေတြမလုပ္နဲ႔

ဒီတစ္လုံးကလိပ္ဆိုေပမယ့္ ေနာက္ႏွစ္လုံးကဆင္နဲ႔က်ားျဖစ္ႏိုင္ေသးတယ္မဟုတ္လား

ခင္ဗ်ားတို႔ရြာပါ ဘယ္ႏွစ္ဆလဲ ရြာလိုက္ပါ

ခင္ဗ်ားတို႔ Freezer ထဲ ခင္ဗ်ားတို႔ေလွာင္ထားတဲ့မွတ္တမ္းေတြအနံ႔ထြက္ေနၿပီ

ခင္ဗ်ားဟာ ပါးကြက္သားမဟုတ္ဘဲ ဘာေၾကာင့္အသံနက္ႀကီးနဲ႔ေအာ္ရယ္ေနရတာလဲ

ေပါင္ခ်ိန္လည္းမဟုတ္ဘဲနဲ႔ ဘာေၾကာင့္အမိန္႔ျပားကိုပစ္ခ်ရတာလဲ

နာရီလက္တံေတြကိုခိုစီးခရီးသြားခဲ့တာ အခုေႏြရာသီတိတိ

ကၽြန္ေတာ့္ကိုပူလိုက္ပါ ခင္ဗ်ားတို႔ပူလိုက္ပါ

သက္ရိွမွန္းသိသာေစတဲ့အေကာင္းဆုံးအေထာက္အထားက

အခုခင္ဗ်ားတို႔လက္ထဲမွာတေခတ္ေခတ္ငိုေၾကြးေနတဲ့ဇာတာေလး

ကိုယ့္အပင္မွာကိုယ္ေသခ်ာရင္ ေဘးေပါက္ေနစရာမလိုေတာ့ဘူး

ေခ်ာင္းၾကည့္မိတဲ့လက္ေခ်ာင္းေတြကိုပဲ မ်က္လုံးနဲ႔ကာထားလိုက္ပါ့မယ္။               ။


သစၥာမင္းအိမ္
၇၊၆၊၂၀၁၃

 

ေသတမ္းစာကိုျမန္ျမန္ေရး ညေရာက္ေတာ့မယ္ 31 July 2013 at 22:07

ေသတမ္းစာကိုျမန္ျမန္ေရး ညေရာက္ေတာ့မယ္

 

ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး ခင္ဗ်ား၀ါးေနတဲ့ပီေကကိုေထြးလိုက္ပါ

ဘ၀ကအခ်ဳိဓာတ္ကုန္တဲ့အခါခံတြင္းခ်ဥ္ရုံပဲ.....အဲေလာက္ပဲမလား

လက္ေတြ႔က်က်ေခါင္းမာၾကည့္ဖို႔ အနာေတြစုံၿပီထင္ရင္

အိတ္ထဲကအရက္ျပန္ပုလင္းနဲ႔ ဟန္ဆာပလပ္စ္ေတြလည္းလႊင့္ပစ္လိုက္ေတာ့

ကိုယ့္ခ်ဳပ္ရိုးနဲ႔ကိုယ္ ကိုယ့္အမာရြတ္နဲ႔ကိုယ္

အေမွာင္စက္စက္အေမွာင္ထဲ ေျခတေပါင္က်ဳိးေလွ်ာက္ေျပးၾကတာေပါ့

ဒီေန႔ၿပီးရင္ဒီေန႔လာမယ္ မနက္ျဖန္ေတြအ၀င္မခံဘူး

တစ္ခါတစ္ခါ ကိုယ့္ေသြးကိုယ္ထြက္ၿပီးရဲၾကမယ္.....အဲလိုပဲမလား

ေမွ်ာ္စင္အျမင့္ႀကီးေပၚတက္ၿပီးတခမ္းတနားစီရင္ခ်က္ေတြနဲ႔ "လိႈက္"ေနတာထက္စာရင္

ေခ်ာင္က်က်စားပဲြမွာထိုင္ၿပီးတိုးတိုးေလးေလခၽြန္ေနတာပို"ျမတ္"ပါတယ္

ၾကားဖူးတယ္မဟုတ္လား သံသရာကခ်ဳိင့္ခြက္ေပါတယ္ဆိုတာ

ပုံမေတာ္ရင္ အာဖဂန္ကက်ည္ဆံလည္းခင္ဗ်ားအိမ္ဦးခန္းထဲလာက်ကဲြခ်င္ကဲြမွာပဲ

အမည္းကိုျဖဴပစ္လိုက္ဖို႔သတၱိမရိွေသးရင္ေတာင္

အခ်ိန္ရတုန္းျမစ္ထဲေရႏွစ္ခါဆင္းခ်ဳိးထားဖို႔ေတာ့လိုလိမ့္မယ္

အကဲြအျပားကိုအကဲြအၿပဲနဲ႔ဆဲြစိ

အလဲႊအေျပာင္းဆိုၿပီးလက္မွတ္ေလးထိုးလိုက္တဲ့အခါ

C...G...Am...Em...F...Dm အစုအေ၀းလိုက္ဖရိုဖရဲနဲ႔

ေသာက္ေရအိုးဖင္ေပးေအးေအးေနၾကျပန္ေရာ.....အဲဒီမွာ

တည့္ေစမတ္ေစခ်င္လို႔ ေခတ္ကယိုင္ရဲြ႕ေနတာမဟုတ္မွန္း

ေစာေစာကတည္းကသာသတိထားမိရင္

လိပ္ျပာေလးေတြထည့္ေလွာင္ထားတဲ့ခင္ဗ်ားရဲ႕ဖန္ေပါင္းေခ်ာင္ေတြကို

တခြမ္းခြမ္းရိုက္ခဲြပစ္မိမွာလား

အေျဖေလးတစ္ခုေတာ့ "ထားခဲ့ေပးပါ"

မစၥတာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး။                  ။



သစၥာမင္းအိမ္


Deficiency ျဖစ္ေနတဲ့ဒီကဗ်ာကို ဘယ္ဘုရားသခင္ကမွ ေကာင္းခ်ီးမေပးၾကဘူး

Deficiency ျဖစ္ေနတဲ့ဒီကဗ်ာကို ဘယ္ဘုရားသခင္ကမွ ေကာင္းခ်ီးမေပးၾကဘူး 

ျမင္ကြင္းထဲ မ်က္ရည္ေတြေျပးဆဲြထားတဲ့ ေသြးရူးေသြးတန္းကမၻာ
၂၂ရာစုအထိ အသံတိတ္ဆဲေရးထားတဲ့ အေႏွးျပကြက္ေတြနဲ႔
ကိုယ္ဟာ ဘယ္ေတာ့မွမယဥ္ေက်းဘူး
အလင္းေရာင္ကို အေမွာင္ထဲေထာင္ၾကည့္ဖို႔ေလာက္ပဲ စိတ္ကူးရတဲ့
ခပ္ည့ံည့ံႏိုင္ငံသားတစ္ေယာက္ရဲ႕ ခပ္ေသာ့ေသာ့လက္ေရးေတြ
ဟာကြက္ကိုဟာကြက္နဲ႔ တိမ္းေစာင္းမႈကိုတိမ္းေစာင္းမႈနဲ႔ဖက္တြယ္ထားျခင္းမွာ
မသိလိုက္မသိဖာသာနဲ႔သြားႀကိတ္မိတာကလည္း ဖားဥစဲြေနတဲ့ေခါင္းေပါင္းလို
တဆစ္ဆစ္အနာတရေတြ မိႈနံ႔ေပ်ာက္ေဆးလိုေပါလာတဲ့ စိတ္တူကိုယ္တူေခတ္ႀကီး
မသတ္ခ်င္မွအဆုံး လူပ်က္စာရင္းမွာ ဒီကဗ်ာကိုမင္နီတားထားတယ္
ျမင့္ျမတ္တဲ့ညအိပ္ယာထက္ မီးမဖြင့္ဘဲ၀င္လာတဲ့သူစိမ္းဆန္မႈဟာ ခါးဆန္႔ေျခဆန္႔
ေလာကကို မ်က္ႏွာေခ်ေတြျပာေဟာက္ေနေအာင္ဖို႔ၿပီး ပါးခ်ည္းလိွမ့္ရိုက္ပစ္ခ်င္တဲ့စိတ္နဲ႔
ျမစ္ေတြကိုအေသစီးခိုင္းၿပီး ပင္လယ္ကိုဇဲြဆုေၾကညာထားတယ္
ဖြစရာမလိုတဲ့သတင္းဟာ တစ္ပတ္အတြင္း၀င္ေငြေတြေသာက္ေသာက္လဲရတဲ့ရုပ္ရွင္
ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္းေၾကာင့္ေတာ့မဟုတ္ဘူးသီခ်င္းကို
ပထမဆုံးအပိုဒ္တစ္ပိုဒ္တည္းျဖတ္ၿပီး Ringtone လုပ္ထားတဲ့ဖုန္းနဲ႔
ဟုတ္ကဲ့ ဆီေခၚရတာ သိပ္ကိုစိတ္ပ်က္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ ဆက္သြယ္ျခင္းပဲ
ယားက်ိက်ိျဖစ္ေနတဲ့နံၾကားကို အရိုးအသြားဆယ္လက္မေလာက္ပစ္သြင္းထားခ်င္တယ္
မီးေသြး၀ယ္ရင္း ေရခဲမုန္႔စားရင္း ဘ၀ကိုပုံဆန္းဆန္းေလးအလွျပင္ထားခ်င္တယ္
တစ္ေနကုန္အလုပ္ပ်က္အကိုင္ပ်က္ ေညာင္းေနေအာင္ထိုင္ေခ်ာင္းေနေပမယ့္
အေျပာနဲ႔တင္ၿပီးသြားတဲ့ လက္ေတြ႕မဲ့အတဲြတစ္တဲြလို
ဘ၀ေတြက မီးကုန္ယမ္းကုန္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ အစုတ္ၿဖဲခံေနရဆဲ
ေရနစ္တဲ့ငါးေတြကိုဆယ္ၿပီး ကုသိုလ္လုပ္ေနတဲ့တံငါသည္ေဖာင္ေဒးရွင္းမွာ
ဘယ္အကုသိုလ္ရွင္မဆို အလွဴေငြလာေရာက္လွဴဒါန္းႏိုင္ပါသည္ ဆိုတဲ့ေၾကာ္ျငာမ်ဳိးနဲ႔
ဌာနထုတ္သတင္းစာေတြဟာ စာမ်က္ႏွာျပည့္ေစ်းကြက္၀င္
ဒီကေန႔လုပ္စရာဟာ မနက္ျဖန္အတြက္ဆုေတာင္းျခင္းပဲ
အျမင့္ဆုံးတမ္ပိုအထိဆဲြေခၚေနတဲ့ ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ခမ္းခမ္းနားနားသေဘာတူညီမႈအတြက္
လက္ဖ်ားေလးေတြေအးစက္ေနေအာင္ ေမွာင္အတိက်ေနရတဲ့အိမ္ေလးေတြဟာ
ေခ်ာကလက္ေလးေတြလိုတန္းစီ
ေတာင့္တင္းၿငိမ္သက္စြာ ႏိုင္ငံေတာ္အလံကိုေမာ့ၾကည့္ၿပီးအေလးျပဳလိုက္တဲ့ဒီကဗ်ာကို
ဘယ္ဘုရားသခင္ကမွ ေကာင္းခ်ီးေပးေပးမေပးေပး
သတိကေန သက္သာ သက္သာကေန ေအးေစအေနအထားေရာက္ေအာင္
ခင္ဗ်ားရင္ဘတ္နဲ႔ပဲ တြန္းေရႊ႕သြားလိုက္ပါ။               ။

သစၥာမင္းအိမ္
၉၊၁၀၊၂၀၁၃


Posted via Blogaway

Liveစာတန္းထိုးတယ္ Coming Soonနဲ႔သိမ္းသြားတယ္ Hybrid Climaxေတြ

ဒါဟာ ၂၁ရာစုကပ္ဆိုးရဲ႕စံခ်ိန္တင္ရုပ္ရွင္ပဲ

အိမ္ကိုပစ္ၿပီးခရီးသြားၾကသူေတြ အခုထိျပန္မေရာက္ေသးဘူး

အက်ၤ ီကိုနည္းနည္းဆဲြဆန္႔လိုက္စမ္း မိုင္ဘီလဗ္ေဒါသား

အာရွေႏြဦးမွာ အမဲလိုက္ဦးထုပ္ေဆာင္းၿပီး အပန္းေျဖမယ္ေလ

အေရးႀကီးတာက အေပ်ာ္တမ္းလိုင္စင္မွာက်ည္ထိုးထားဖို႔

ဒီလိုပဲ တစ္ခါတစ္ခါက် ငယ္ငယ္ကတနဂၤေႏြေတြျပန္အမွတ္ရ

မုတ္ဆိတ္ရိတ္ဓားဘယ္ႏွစ္ေခ်ာင္းကုန္ခဲ့ၿပီလဲအေတြးေတြေရာ

ေဟ့ ေခြးေတြကိုအစာေကၽြးဖို႔မေမ့နဲ႔

အခုထုတ္လႊင့္ေနတဲ့သီခ်င္းသိပ္သာယာတာပဲ

အိပ္ရာ၀င္တိုင္းခလုတ္တို္က္လို႔ စိတ္ကိုအလင္းဖြင့္ထားရတယ္

ေရခဲနည္းနည္းဆိုဒါမ်ားမ်ားနဲ႔ ဒုကၡကိုပါးပါးပုတ္ေနတဲ့ပဲြေတြပါကြာ

အိပ္မက္ေတြခ်ာလပတ္ရမ္းေနလို႔ အရုဏ္ဦးနဲ႔မေတြ႕တာလည္းၾကာၿပီ

အေရွ႕ပိုင္းယာျပင္ေတြမွာ မီးခိုးေတြအူေနတုန္းပဲလို႔ၾကားတယ္

တရားခံကလဲြလို႔အားလုံးေသတဲ့မႈခင္းအတြက္ ကြင္းလုံးကၽြတ္ညီလာခံမွာေဆြးေႏြးမယ့္အေၾကာင္း

ဒါနဲ႔ ဘယ္သူအကယ္ဒမီရသြားတာလဲ

တံခါးေတြကိုတစ္ခ်ပ္မက်န္လိုက္ဖြင့္စမ္း

အေရးဆို မ်က္ႏွာကမွန္ေပၚေတာ္ေတာ္နဲ႔တက္မလာဘူး

ဒီေနာက္ပိုင္း ထေရဂါမန္းေတြမ်ားလာတယ္

ေနစမ္းပါဦး ဟိုတယ္ေတြပိုေပါလာလို႔ ငလ်င္ေတြပိုလႈပ္ေနတာမ်ားလား

ခံစားခဲ့ရသမွ်ထဲမွာေတာ့ အရယ္ရဆုံးဟာသပဲ

သူတို႔ျပန္ေရာလာၾကဦးမွာလား ဒယ္ဒီ

 Liveစာတန္းထိုးတယ္ Coming Soonနဲ႔သိမ္းသြားတယ္ Hybrid Climaxေတြ
××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××


သိုးေမြးဆြယ္တာနဲ႔လည္ရွည္ဖိနပ္ေတြထားခဲ့တာေက်းဇူးတင္ရမယ္

ႀကိမ္ႏႈန္းျမင့္ႏွလုံးခုန္သံေတြရဲ႕ လွ်ပ္စစ္ကုလားထိုင္သံေယာဇဥ္ဆိုပါစို႔

အလြတ္သေဘာႏႈတ္ဆက္ေနတဲ့ တစ္လံအကြာကလက္ေတြ

ၿပံဳးထား မ်က္ေတာင္မခတ္နဲ႔ ရိုက္မယ္ ရယ္ဒီ

Check!ေနာက္တစ္ခါ Check!!ထပ္ခါထပ္ခါ Check!!!!!

ပုံမည္းႀကီးေတြ တရိွန္ထိုးေျပးထြက္တယ္

Shit!!!

အပန္းေျဖခ်င္ပါတယ္ဆိုမွ ေႏြဦးကခုထိေရာက္မလာေတာ့ဘူး။                ။


သစၥာမင္းအိမ္
10-02-14