ကိုယ္ဟာ ဒီကဗ်ာကို ေပ်ာ္လို႔ေရးခဲ့တာမဟုတ္ဘူး

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေလ
သံသရာဆိုတာကေတာ့ကိုယ့္ဘက္ကိုယ္ယက္မွာပဲ
ကိုယ့္ပ်ာယီးပ်ာယာေ႐ႊသြားေလးမကၽြတ္ေအာင္ပဲဂ႐ုစိုက္၀ါး
ဒီေန႔နဲ႔မနက္ျဖန္ကအားလုံးသိတဲ့အတိုင္း
ေခ်းမခါးေတာင္အ႐ိုးမ်ားတယ္
ေ႐ွာင္ေလေ၀းေ၀းအသက္ကယ္ေဆးထဲ
ဒဏ္ရာေတြႀကိဳးျဖတ္လႊတ္ခဲ့ၿပီးမွ
ကိုယ့္သူမကယ္ႏိုင္သူ႔ကိုယ္မကယ္ႏိုင္နဲ႔
ဟူး ေ၀းၿပီေဘဘီ႐ြတ္ေနလည္းအပိုေပါ့
ေရာက္တုန္းေလးအမွတ္တရမ်ားမ်ားထား
စင္ေနာက္မွာမီးေမွာင္တယ္လို႔သတင္းအတိအက်ရထားတယ္
ကိုယ့္ငယ္နာမည္နဲ႔မဆ့ံတဲ့အလြင့္စာမ်က္ႏွာကို
အိပ္ယာ၀င္တိုင္းခ်ဳံ႕ခ်ဳံ႕ၾကည့္ဖို႔
နဖူးေပၚလည္းလက္တင္ေပးၿပီးၿပီ
ေနာက္ေဖးေပါက္လည္းျပထားၿပီးၿပီမဟုတ္လား
ယုံၾကည္စမ္းပါ ကိုယ္ဟာပန္းပုဆရာ
အျမဳေတေတြခ်ည္းေဆာက္ခ်က္ျပင္းျပင္းထြင္းပစ္လိုက္
ယုံၾကည္ထားစမ္းပါ ကိုယ္ဟာမ်က္လွည့္ဆရာ
ရယ္႐ႊန္းပတ္႐ႊန္းနဲ႔ပဲအာ႐ုံေတြေမွာက္မွားပစ္လိုက္
ဘ၀ကညခါးခါးေတြအေၾကာင္းေျပာတဲ့အခါ
ကိုယ္တို႔ကေကာင္းကင္ကိုတစ္ဖက္လွည့္နဲ႔ေငးၾက႐ုံ
သံသယကတံဆိပ္အတုႀကီးေတြ႐ိုက္ျပတဲ့အခါ
ကိုယ္တို႔ကရင္ေကာ့ၿပီးေရာင္းရန္မဟုတ္လို႔ဂုဏ္ယူလိုက္ၾက႐ုံ
မေပါ့ဆနဲ႔
ကိုယ္ၿပီးရင္ကိုယ္ပဲ
တရားၿပီးရင္တရားပဲ
ဆိုလိုတာက
ကိုယ္ဟာ ဒီကဗ်ာကို ေပ်ာ္လို႔ေရးခဲ့တာမဟုတ္ဘူးဆိုတာပဲ။

သစၥာမင္းအိမ္
၁၃၊၅၊၂၀၁၃