အရူးလြယ္အိတ္

တစ္ေန႔ကၽြန္ေတာ္ လမ္းေလွ်ာက္လာတုန္း အကိုင္းအခက္အရြက္ေတြ ေ၀ေ၀ဆာဆာ အုပ္ဆိုင္းေနတဲ့ သစ္အိုပင္ႀကီးတစ္ပင္သြားေတြ႕တယ္။ မေနႏိုင္မထိုင္ႏိုင္စြာပဲ ကၽြန္ေတာ္ေမးမိတယ္။ သစ္ရြက္ေတြ သစ္ကိုင္းေတြထမ္းထားရတာ မေလးဘူးလား လို႔။ သစ္ပင္ႀကီးကျပန္ေျပာပါတယ္။ သူတို႔ေၾကာင့္သာ သစ္ပင္လို႔အသိအမွတ္ျပဳခံရတာ။ သူတို႔မရိွရင္ က်ဳပ္ သစ္ငုတ္
ျဖစ္သြားမွာေပါ့ တဲ့။ ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားၾကည့္မိတယ္။ အကိုင္းအခက္ေတြဟာ အဲဒီေလာက္အေရးပါသလား။ အျမစ္ရဲ႕ အေရးပါမႈက ဘယ္အခန္းက႑မွာလဲ။ တဆက္တည္းေတြးၾကည့္မိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ေရာ။ ၾကာၾကာမေတြးျဖစ္လိုက္ပါဘူး။ မိန္းမပစ္တိုင္းေထာင္ ဆိုတဲ့ ငယ္ငယ္ကျပက္လုံးတစ္ခုကို နားထဲၾကားေယာင္မိလိုက္လို႔ပါ။

                                                        ××××××××××××××××××××××

ရြာကၿမိဳ႕တက္လာတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကို ၿမိဳ႕ေရာက္တာၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ ရြာသားတစ္ဦးက မင္းသိမွာမဟုတ္ပါဘူးဆိုတဲ့အထာနဲ႔
ဒါကဘာဘုရားေပါ့ ဒါကဘာေစ်းေပါ့ ဒါကဘာပန္းၿခံေပါ့ ဆိုၿပီး လိုက္ပို႔ရင္းရွင္းျပေပးေနပါတယ္။ ဒါကိုရိပ္မိတဲ့ရြာသားက လွလွပပပညာျပန္ျပလိုက္ပါတယ္။
-ဒါနဲ႔ ငါ့မိသားစုေရာအဆင္ေျပရဲ႕လားကြ ဘာေတြျဖစ္ေသးလဲ
×ေထြေထြထူးထူးေတာ့ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး အဆင္ေျပၾကပါတယ္
-၀မ္းသာတယ္ကြာ အဲလိုၾကားရတာ
×ဒါေပမယ့္ မင္းတို႔အိမ္မွာေမြးထားတဲ့ ေခြးေလးေတာ့ ေသသြားၿပီကြ
-ဟာ အဲေခြးကို ငါသိပ္ခ်စ္တာကြ ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲေျပာပါဦး
×ဘာမွမဟုတ္ပါဘူးကြာ မင္းတို႔အိမ္မီးေလာင္ေတာ့ မီးထဲပါသြားတာပါ
-ေဟ အိမ္မီးေလာင္တယ္ဟုတ္လား အဲဒါငါ့ကိုဘာလို႔မေျပာျပတာလဲ ဘယ္လိုျဖစ္တာတုန္းဟ
×ဒီလုိပါပဲကြာ
-ေျပာစမ္းပါကြ
×မင္းညီမ ဘယ္သူနဲ႔မွန္းမသိကိုယ္၀န္ရိွတဲ့ကိစၥနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး မင္းအေဖနဲ႔မင္းအစ္ကိုစကားမ်ားၾကတယ္။ မင္းအစ္ကိုက သူ႔ကို
တုတ္နဲ႔ရိုက္ရပါ့မလားဆိုၿပီးေတာ့ မင္းအေဖကိုဓားနဲ႔ခုတ္ၿပီး အိမ္ကိုပါမီးရွဴိ႕လိုက္တယ္ေလ
-ဟာ အဲေလာက္ျဖစ္တာေတာင္ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူးလို႔ မင္းမို႔ေျပာရက္တယ္ကြာ အေဖဘာျဖစ္သြားလဲ အစ္ကိုေရာ
×မင္းအေဖကေနရာမွာတင္ ပဲြခ်င္းၿပီး ဆုံးသြားတယ္ မင္းအစ္ကိုကေတာ့ လူသတ္မႈ အိမ္မီးရွဴိ႕မႈေတြနဲ႔ ေထာင္ဒဏ္တစ္သက္တစ္ကၽြန္း
က်သြားတယ္ကြ
-ဘာ ဒါဆိုငါ့အေမေရာ
×မင္းအေမကေတာ့ အဲစိတ္ေတြနဲ႔ သြက္သြက္ခါေအာင္ ရူးသြားေလရဲ႕
-ဟာကြာ အဲဒါလား ဘာမွမျဖစ္တာ မင္းကြာ ဒါနဲ႔ ငါ့ညီေလးညီမေလးေတြေရာ အဆင္ေျပၾကလား
×သူတို႔အတြက္ေတာ့ စိတ္မပူနဲ႔သူငယ္ခ်င္း
-ေတာ္ေသးတာေပါ့ကြာ ေျဖသာစရာေလးရိွလို႔ ေျပာစမ္းပါဦးကြ သူတို႔ဘယ္လိုေနၾကလဲ
×မင္းညီေလးညီမေလးေတြကို ရပ္ရြာကလည္းခ်စ္တယ္ေလ
-အင္း အဲဒါေတာ့ဟုတ္တယ္ကြ
×အခု ရြာထဲလွည့္ၿပီး ထမင္းက်န္ဟင္းက်န္ေလးေတြေတာင္းစားေနၾကတယ္ေလ
-ဘာာာာာာာာာ
                                                ××××××××××××××××××××××××××

ရုပ္ရည္ေခ်ာေမာၿပီး ငယ္ရြယ္ႏုပ်ဳိေသာ၊ ျဖဴစင္ရိုးသားၿပီး ဆင္းရဲေသာ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ေလာကဥေသွ်ာင္
သိုင္းက်မ္းေကာက္ရသည္။
မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ႏွစ္ေျခာက္ဆယ္ၾကာပန္း၀တ္ဆံ စားလိုက္ရသည္။
မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ မီးဓားေရာ ေရဓားေရာ ရလိုက္သည္။
မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ တိုက္ၾကခိုက္ၾက ေသၾကေၾကၾကသည္။
ဤသို႔ျဖင့္ ထိုလူငယ္ေလးသည္ ေနာက္ဆုံးတြင္-
မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ကဗ်ာဆရာျဖစ္သြားေလေတာ့သည္။
                                               ××××××××××××××××××××××××××××

ကၽြန္ေတာ္တစ္ခုခုကိုစဥ္းစားေတြးေတာေနတုန္း ေမးခြန္းမ်ားလာေမးလွ်င္ အလြန္ေဒါသထြက္သည္။ တစ္ခါက ကိုရင္ေလးတစ္ပါးကို ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္က စာေမးသည္။
×ကိုရင္ စိႏၱိ ဆိုတာ ဘာလဲ
ကိုရင္ေလးမွာ ဥာဏ္ထိုင္းသူျဖစ္ရာ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္မေျဖႏိုင္။ ဤတြင္ ဆရာေတာ္က ေမးခြန္းတစ္ခုထပ္ေမးျပန္သည္။
×ကိုရင္ ပုစၦိ ဆိုတာေရာ ဘာလဲ
ကိုရင္ေလးေဒါသထြက္သြားသည္။ အလိုလိုမွ ဥာဏ္မေကာင္းပါဘူး ဆို။ ဒီဆရာေတာ္က ေမးခြန္းေတြထပ္ခါထပ္ခါ လာေမးေနတယ္ေပါ့ေလ။ အဲဒီမွာတင္ အခုလိုညည္းလိုက္ပါတယ္။
-စိႏၱိ ႀကံစည္တုန္းရိွေသး ပုစၦိ ေမးျပန္ၿပီ
ဆရာေတာ္က မွတ္ခ်က္ျပဳသည္။ ဒါမွ ငါ့ေက်ာင္းသား တဲ့။
အခု ကၽြန္ေတာ္ စိႏၱိ ေနပါသည္။ ေက်းဇူးျပဳ၍ မပုစၦိၾကပါႏွင့္။
                                              ×××××××××××××××××××××××××××××

ကိုယ့္ကိုယ္ကို သိကၡာရိွလွၿပီဟု ထင္ေနပါသလား။
သင္အခုႏိႈက္ေနသည္မွာ အရူးလြယ္အိတ္ျဖစ္ပါသည္။



သစၥာမင္းအိမ္