ခ်စ္သူလည္တိုင္ထက္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ေလာ့ကတ္သီးေလးမရိွေတာ့တဲ့အခါ

၁။

ကၽြန္ေတာ့္ကေယာင္ကတမ္းေန႔ရက္မ်ားဟာ ၀တ္ထားတဲ့အိပ္မက္ျဖဴျဖဴေလး ခ်ဳပ္ရိုးေျပသြားမႈနဲ႔အတူစတင္ခဲ့ပါတယ္။ သီကုံးဖူးတဲ့ ညေနခင္းဘဲြ႕ေတးေတြကို စကၠဴေလွနဲ႔ စင္းလုံးျပည့္ေမွ်ာလႊတ္အၿပီးမွာ စားပဲြေပၚက photo stand ေလး ေသြးခုန္ႏႈန္းမမွန္ေတာ့၊ ကၽြန္ေတာ္ ဘုန္းဘုန္းလဲပစ္လိုက္တယ္။ နင္ခဲြတဲ့ဇာတ္ညႊန္းမွာ ႀကိဳးစားပမ္းစားပီျပင္ခဲ့၊ လက္ခုပ္သံမၾကားေပမယ့္ ငါ့အလြမ္းေတြရဲရင့္ခဲ့ၿပီ..........ရဲရင့္ႏိုင္ခဲ့ပါၿပီ ခ်စ္သူ။

၂။

မွတ္မွတ္ရရ ဧပရယ္ရဲ႕ အုန္းအုန္းကၽြတ္ကၽြတ္ေနေရာင္ကို သူမပါးေပၚမွာပါးကြက္ေလးအျဖစ္ေတြ႕လိုက္ရခ်ိန္ သံခ်ပ္တစ္ခုလို ႏွလုံးသားကၿမိဳင္ၿမိဳင္ဆိုင္ဆိုင္တက္ၾကြသြားတယ္။ယီးေလးခိုမစီးပါပဲ သစ္ပင္ေတြကိုယ္ေပၚယိမ္းက်လာတယ္။စကားတစ္ခြန္းေလာက္ေျပာၾကည့္ပါလားေကာင္မေလးရယ္။နင့္ႏႈတ္ခမ္းကထြက္က်လာမယ့္
သံစဥ္တိုင္းမွာ ငါေပ်ာ္၀င္ခ်င္လို႔ပါ။အခုကၽြန္ေတာ္ေလ မနက္ျဖန္ဆိုတဲ့ဓားသြားမွာ ဟင္းလင္းဖြင့္ထားတဲ့ရင္ဘတ္နဲ႔ တစ္စုံတစ္ရာကုိ
ေမွ်ာ္လင့္ေနတတ္ၿပီ။

၃။

ကၽြန္ေတာ္ညညဆိုအိပ္မေပ်ာ္ေတာ့ဘူး။နတ္သမီးအိပ္မက္မက္ခြင့္ကို ဖေယာင္းတိုင္ထြန္းသက္ျပင္းခ်ျခင္းနဲ႔ မိုက္မဲစြာလဲလွယ္ခဲ့တယ္။ကၽြန္ေတာ့္ကဗ်ာေလးမီးမိွတ္သြားၿပီလား။ရီမုတစ္လုံးနဲ႔Channel ေတြေျပာင္းၾကည့္ေနတုန္းလား။ကၽြန္ေတာ့္ကိုအေယာင္ေယာင္အမွားမွားနဲ႔သတိမ်ားရေနမလား။ဟက္ခနဲလားဟိခနဲလားမသိကၽြန္ေတာ္ရယ္လိုက္မိတယ္။အဲလိုရူးႏွမ္းျခင္းမ်ဳိးနဲ႔ တစ္ေနၿပီးတစ္ေန၀င္ေစခဲ့တာပါ။ ငါ့အခါခပ္သိမ္းမွာ ေလွ်ာက္ေလွ်ာက္ေျပးေနတဲ့ေကာင္မေလးေရ.......နင့္ဆံပင္တစ္ခ်က္ခါတိုင္း ငါတစ္ခါအက္ေၾကာင္းထင္တယ္။

၄။

ျမွားအစင္းတစ္ရာပစ္မည့္အစားကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကိုသာႏွလုံးသားထဲကဆဲြထုတ္ေပးခ်င္ပါသည္။သူပန္ဆင္ပါ...ဒါမွမဟုတ္ ေခ်မြလိုက္ပါ။
ခ်စ္သူအလိုက် ကၽြန္ေတာ္ညြတ္ႏူးေၾကပ်က္ေပးပါမည္။သစၥာမီးအိမ္ကိုထြန္းညိွေပးထားပါလ်က္ မလင္းလက္ဘူးဟု မစြပ္စဲြပါနဲ႔ေတာ့
ခ်စ္သူ။
အလြမ္းကို ကၽြန္ေတာ္မဖ်ားေယာင္း။
အိပ္မက္ကို ကၽြန္ေတာ္မပုတ္ခတ္။
ခ်စ္သူဟူေသာ တံလွ်ပ္ေလးကိုသာ ကၽြန္ေတာ္ရိုးသားစြာ ငတ္မြတ္ပါသည္။

၅။

ျဖစ္.......
ထီးတစ္လက္ေအာက္မွာ ၿပိဳင္တူမိုးမိခဲ့
တစ္ဖက္စာမ်က္ႏွာမွာ သူ႔လက္မွတ္ေလး ကၽြန္ေတာ့္ကိုၿပံဳးၿပီးေငးတယ္
ေကာင္းကင္နဲ႔အျပည့္ဆိုလား
ရြာရန္ရာႏႈန္းျပည့္ရာသီေတြ အေငြ႕ပ်ံေတာ့
ကၽြန္ေတာ့္ေျခခင္းလက္ခင္းသာေလး
ပ်က္.....

၆။

အျဖစ္အပ်က္ဆိုတဲ့အတိုင္း ျဖစ္ၿပီးပ်က္ခဲ့ရမႈဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို မ်က္ႏွာဖုံးစြပ္ၿပီး ဓားျပတယ္။သူ႔ရဲ႕ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့စကားေလး ခၽြတ္ပုံေပးလိုက္ရေတာ့ မၾကာေသးတဲ့အျဖစ္ဟာ လည္ေခ်ာင္းကိုကန္႔လန္႔ျဖတ္နင္းသြား အၾကည့္ေတြအပ်က္မွာ စာတန္းထိုးတယ္။
ၿပီးပါၿပီတဲ့။နင္ေသခ်ာရဲ႕လားေကာင္မေလးရယ္...။အဲဒါနင္ငုံေနက် Lollipop လား။ရထားတစ္စင္းဟာ ကၽြန္ေတာ္မသိလိုက္ဘဲ
ဘူတာကို၀င္တယ္။ကၽြန္ေတာ္မသိလိုက္ဘဲ ခ်စ္သူကိုရင္ထဲထည့္ေခၚသြားတယ္။စူးရွတဲ့ရထားေအာ္သံဟာ ကၽြန္ေတာ့္ႏွလုံးသားရဲ႕ေနာက္ဆုံးထြက္သက္အျဖစ္ ဒိုင္ယာရီမွာက်န္ရစ္ခဲ့ၿပီ။

၇။

ေကာင္မေလးေရ........
ခ်စ္သူေရ..................
အဲဒီကၽြန္ေတာ့္ေခၚသံေလး ကူကယ္သူေ၀းတဲ့တံလွ်ပ္လြင္ျပင္ႀကီးထဲ
ငွက္စာေက်းစာပဲျဖစ္ေစေတာ့။



သစၥာမင္းအိမ္
၅၊၄၊၂၀၁၃