Monday, May 20, 2013

ေဟာ့ေရွာ့ကမ ၻာႀကီးမွာ ကိုယ္တို႔ဘယ္လိုေဟာ့ေရွာ့ၾကမလဲ


မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး
ကိုယ္တို႔ေတြ ကိုယ့္အပူကိုယ္အာရုံလဲႊလိုက္ၾက
ကိုယ္တို႔ေခါင္းေပၚမွာ တဒီးဒီးပ်ံသန္းေနတာ ၾကားရက္နဲ႔
ကိုယ္တို႔ရင္ဘတ္ေပၚ တဖ်စ္ဖ်စ္ေလာင္ကၽြမ္းေနတာ ျမင္ရက္နဲ႔
တလူလူအေငြ႕ေတြကိုပဲ ေရေလာင္းေပါင္းသင္ေနမိၾကတယ္
ခန္းေနတဲ့ဘ၀ဆိုတာ
ကိုယ္တို႔ေမ့ထားတဲ့ဆင္ျခင္တုံတရားေလးေပါ့ကြာ
ရိုးရိုးေလးပါပဲ
ကိုယ္တို႔လက္ထဲက ပစ္ခ်လို္က္မယ့္ မ်ဳိးေစ့တစ္ေစ့ဟာ
အိမ္တစ္အိမ္ရဲ႕ေခါင္မိုးျဖစ္သြားႏိုင္သလို
ေလာကႀကီးအတြက္အစိမ္းေရာင္တံတားတစ္စင္းလည္း
ျဖစ္သြားႏိုင္တာပဲမဟုတ္လား
မေမ့နဲ႔ေလ ကိုယ္တို႔ဟာခရီးသည္
ကိုယ္တို႔ဟာ အရိပ္နဲ႔တင္လူလုံးလွေနသူေတြ.....
ေခါင္းေလးလွ်ဳိကိုယ္တိုး၀င္လို႔မွ မေအးျမႏိုင္တဲ့
ေဟာဒီကၽြတ္က်ဲက်ဲ တိုးလ်ဳိေပါက္ႀကီးအတိုင္း
လည္ေခ်ာင္းေတြေျခာက္ ႏႈတ္ခမ္းေတြေျခာက္နဲ႔
မနက္ျဖန္ဟာမေန႔ကထက္ပိုေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းလာတယ္
ဆိုေတာ့ ကိုယ္တို႔ေတြစဥ္းစားဖို႔လိုလာၿပီ
ေရွ႕မွာျမင္ေနရတဲ့က်င္းေတြထဲ
ကိုယ္တို႔ေသမွကိုယ္တို႔ခႏၶာ၀န္ေတြခ်မလား
မေသခင္တည္းက ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ေလး
အျမစ္ပါေအာင္စိုက္မလားဆိုတာ......။                  ။


သစၥာမင္းအိမ္
၂၀၊၅၊၂၀၁၃

No comments:

Post a Comment